tag:blogger.com,1999:blog-60599852512221374882024-02-02T11:21:00.749+01:00365*1%"nie chodzi o to aby stawać się lepszym o 10% czy 15% skokowo. Ważne aby codziennie być o 1% lepszym"Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-5334522467344032542017-07-20T23:00:00.001+02:002017-07-20T23:00:23.021+02:00Gdy pęka "Zamek ze szkła"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14pt; text-align: left;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Wyszedłem właśnie z kina. Odpalam facebooka a tam informacja
o tym, że Chester Bennington z Linkin Park popełnił samobójstwo. Powiesił się.
Osierocił 6 dzieci. I trafiło mnie nagle jak młotem. 41 lat. Kilka(naście)
milionów sprzedanych płyt. Kariera. Sława. Życie o jakim wielu marzy. Ludzie
śpiewający jego piosenki razem z nim. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Kilka tygodni wcześniej - Chris Cornell. Analogiczna
sytuacja. W obu przypadkach narkotyki i demony z przeszłości, z którymi idole
wielu ludzi nie byli w stanie sobie poradzić. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Pękł zamek ze szkła o którym Chester śpiewał w „Castle of
Glass" <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;">
<span style="color: #535353; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Tahoma;">"Take
me down to the river bend</span><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;">
<span style="color: #535353; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Take me
down to the fighting end</span><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;">
<span style="color: #535353; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Wash the
poison from off my skin</span><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;">
<span style="color: #535353; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Tahoma;">Show me how
to be whole again”</span><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Jak to możliwe, że bogaci i sławni ludzie się łamią i popełniają
samobójstwo?!? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Stać ich na najlepszych psychologów, na terapię, odwyki i
wszystko co jest potrzebne do „poskładania się do kupy”. Bzdura. Niestety kasa
nie załatwi wszystkiego. Co więcej - im więcej kasy i sławy tym trudniej być
sobą. Być autentycznym - ze wszystkimi swoimi słabościami które definiują nas
jako ludzi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Śmierć wokalisty Linkin Park
poruszyła coś we mnie. Nie byłem ich mega fanem, choć lubiłem ich twórczość.
Gdy dwa lata temu ktoś z moich bliskich popełnił samobójstwo (na szczęście
nieudane) non-stop wałkowałem wspomniany kawałek „Castle of Glass”. Wspomnienia
wróciły. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Samobójstwa są tematem tabu. To temat mało medialny. Dopóki
nie popełni go ktoś sławny. Wtedy na chwilę ktoś się tym zainteresuje. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">To macie tu garść statystyk: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">ŚWIAT</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">25 prób samobójczych</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> występuje na każde <b>dokonane</b> samobójstwo.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">4 razy</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> częściej mężczyźni umierają z powodu samobójstwa niż
kobiety.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">80-90% pacjentów</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> podejmujących leczenie przeciw
depresji wychodzi z choroby.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">800 000 ludzi umiera w wyniku samobójstwa</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> każdego
roku na całym świecie.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">40 </span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">– tyle średnio <b>sekund</b> mija miedzy
samobójstwami na świecie.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">1 na 12</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> młodych ludzi przyznaje się do próby samobójczej.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">3. miejsce</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> zajmuje samobójstwo na liście
przyczyn śmierci na świecie dla osób w wieku od 15 do 44 lat.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">16 na 100 000 osób średnio rocznie umiera z powodu
samobójstwa na świecie.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">)</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">EUROPA</span></b><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">1 na 15</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> Europejczyków cierpi na depresję.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">32%</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> ludzi w Europie przynajmniej raz doświadczyło depresji.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">14%</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> Europejczyków doświadczyło depresji przynajmniej trzy
raz lub więcej.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">15:1</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> to stosunek prób samobójczych do skutecznej próby
samobójczej.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">5 razy częściej w Europie</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> mężczyźni umierają z powodu
samobójstwa niż kobiety.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">9 na 10 osób</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> cierpiących na choroby
psychologiczne odczuwa ze strony społeczeństwa dyskryminacje i poniżenie.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">POLSKA</span></b><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">1,7 razy</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> to wzrost punktów procentowych samobójstw wśród osób
poniżej 24. roku życia w <b>latach 2012-2014 w Polsce (z 1271 do 2213).</b></span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">Liczba samobójstw z roku na rok jest większa.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">24 miejsce</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> zajęła Polska w roku 2012 w
rankingu częstotliwości dokonywania samobójstw w skali całego świata.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">568 miejsc</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"> przypada dla osób dokonujących
prób samobójczych w szpitalu psychiatrycznym na 100 000 ludzi w Polsce.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 19.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">5 psychiatrów przypada w Polsce na 100 000 ludzi</span></b><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;">.</span><span style="color: #878787; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">I ta ostatnia statystyka jest zatrważająca. 1 psychiatra na
20 000 osób.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Wiemy dobrze, że gdy chcemy schudnąć to idziemy do
dietetyka i trenera personalnego. Gdy nawala coś w naszym ciele to idziemy do
specjalisty. A wiele rzeczy nawala w ciele bo myśli i emocje są niepoukładane.
Nosimy w sobie traumy (mniejsze lub większe) z dzieciństwa i przenosimy je na
naszych bliskich i na nasze dzieci. Zgłoszenie się ze swoim problemem do
psychologa (nie psychiatry) jest w Polsce traktowane jak oznaka słabości. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Wiem o tym, bo sam to tak odczuwałem, gdy pierwszy raz
zapisałem się na sesję do Pani Agnieszki. I tak jak nie chudniesz po jednym
treningu z trenerem personalnym tak nie poukładasz sobie w głowie w trakcie
jednego spotkania z psychologiem. Mięśnie buduje się poprzez ich niszczenie i
regeneracje. Tak samo jest z syfem, który zalega w naszych głowach. Najpierw
trzeba go wyrzucić zanim zaczniesz budować coś trwałego. Zamek, ale nie ze
szkła. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Jestem normalnym facetem. Wyrastałem w normalnym domu w
normalnym środowisku. Dzisiaj ta „normalność” niestety nie jest normalna. W
moim najbliższym otoczeniu co najmniej 5 znajomych osób próbowało kiedyś
popełnić samobójstwo lub przyznało mi się do myśli samobójczych. „Normalni”
ludzie – mający kariery, rodziny, podróżujący po świecie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Gdybyście zerknęli na ich facebooki i instagramy to pewnie
byście im zazdrościli ich życia.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Niby „normalny” ale praca nad sobą zajęła mi <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">kilka lat</b>. I co jakiś czas wracam do
Pani Agnieszki.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Nigdy nie wiesz co się kryje pod spodem tej facebookowwej
maski, którą większość z nas nakłada każdego dnia. Doskonale to pokazał (na
przykładzie nastolatków) serial „13 powodów” opowiadający o samobójstwie
nastolatki z USA. Nigdy nie wiesz co przeleje czarę goryczy i nie sprowokuje kogoś
do odebrania sobie życia. Często to nie silny jednorazowy stres zabija, ale
ciągnące się życie ze stałym ale nawet „słabszym / mniej intentsywnym” stresem.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Każdy z nas może być „gwiazdą rocka” w swoim otoczeniu –
podziwianym przez otoczenie, szanowanym. Znajomi mogą Ci powiedzieć „chciałbym żyć
tak jak Ty”. A Ty rano walczysz z depresją i zmuszasz się do wyjścia z łózka. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">Korzystając z okazji, że na chwilę ludzie
zainteresują się tematem samobójstw… Spójrz na swoich przyjaciół, na
swoich bliskich – znajdź dla nich czas. Poświęć im to, co masz najcenniejsze –
twoją szczerą uwagę i twój czas.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;">W myśl zasady Brada Meltzera:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; margin-bottom: 11.25pt; mso-outline-level: 1;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="color: #181818; font-family: Times; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 18.0pt;">“Everyone you meet is fighting a battle you know
nothing about. Be kind. Always.”<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 15.75pt; margin-bottom: 11.25pt; mso-outline-level: 1;">
<span style="color: #181818; font-family: Times; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Wyjdź z przyjacielem na piwo.
Porozmawiaj z nim szczerze. Miej świadomość, że nie we wszystkim możesz pomóc.
Zaprowadź go do specjalisty. My polacy – znamy się na wszystkim – od polityki
poprzez sport, gospodarkę aż po kwestie psychologii. Poprosić kogoś o pomoc –
to oznaka słabości. Pewnie dlatego też większość samobójców to mężczyźni. Wszak
my nie możemy płakać i prosić o pomoc. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span lang="EN-US" style="color: #181818; font-family: Times; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL; mso-font-kerning: 18.0pt;">Teledysk
do „Castle of Glass” kończy cytat z Winstona Churchilla:<br />
<br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">„</i></b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="color: #262626; font-family: Times; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Helvetica Neue";">All the great things are simple, and
many can be expressed in a single word: freedom, justice, honor, duty, mercy,
hope.”<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: #262626; font-family: Times; mso-bidi-font-family: "Helvetica Neue";">Byłoby wspaniale wieść swoje życie sprowadzając
je do tych sześciu prostych słów. I jest to możliwe – ale czasem warto
wyciągnąć dłoń po pomoc lub po prostu przyjąć pomoc, którą ktoś Ci oferuje bo prawdziwie
silny jest ten, kto jest świadom swoich słabości i z nimi walczy.To może
obniżyć te zatrważające statystyki… </span><span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Times;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="color: black; font-family: Times; mso-bidi-font-family: Lato;"><span style="font-size: x-small;">Źródła: Centers for Disease Control and Prevention. U.S.
Department of Health & Human Services, WHO World Suicide Report “Preventing
suicide: a global imperative” published in 2014, CDC – Center for Disease
Control, WHO – World Health Organization, AAS – American Association of
Suicidology, NAMI- National Alliance on Mental Illness, NIMH – National
Institute of Mental Health, SMH – Screening for Mental Health</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:Times;
panose-1:2 0 5 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:3 0 0 0 1 0;}
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073786111 1 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Tahoma;
panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520081665 -1073717157 41 0 66047 0;}
@font-face
{font-family:Lato;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 3;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1342237951 33 0 415 0;}
@font-face
{font-family:"Helvetica Neue";
panose-1:2 0 5 3 0 0 0 2 0 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-452984065 1342208475 16 0 1 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
@page WordSection1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style>
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-33583969744889522872015-09-30T22:23:00.000+02:002015-09-30T22:23:04.192+02:00Współodpowiedzialność<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
Kiedyś pisałem tutaj o „znaczeniu dat” (<a href="https://www.blogger.com/null">http://365razy1procent.blogspot.com/2012/11/o-znaczeniu-dat.html</a>). Przypomniałem sobie ten tekst podczas jednego z moich spotkań z moimi dobrymi znajomymi. On i ona z przeszłością. Spotkali się na wyjeździe w ciepłe kraje i wrócili jako para. I zadałem pytanie „od kiedy jesteście razem”. No bo to jest jednak nieco trudne do zdefiniowania gdy ma się 30 lat i związku nie zaczyna się od „proszenia kogoś o chodzenie”. Tak się robiło w podstawówce. A jak ma to zdefiniować teoretycznie dojrzały facet (lub babka), żyjąc w dzisiejszym świecie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Datę związku można liczyć różnie:</div>
<div>
- od pierwszego pocałunku
</div>
<div>
- od pierwszego pójścia do łóżka
</div>
<div>
- od pierwszego publicznego wspólnego pokazania się razem
</div>
<div>
- od oznaczenia siebie razem na fejsie ze statusem „w związku"
</div>
<div>
- od sam nie wiem czego jeszcze :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Mając nieco ponad te wspomniane 30 lat, prawie każdy z nas był już kiedyś w jakimś poważnym związku. Każdy z nas ma bagaż doświadczeń. Mi zdarzyło się najpierw pójść z kimś do łózka a dopiero później pokazać z tą osobą publicznie trzymając się za rękę. Dziwny to świat, w którym to drugie wydarzenie jest bardziej znaczące niż pójście do łóżka. Samo pójście do łóżka się mocno zdewaluowało. Wystarczy wybrać się na Mazowiecką w Warszawie czy do jakiegokolwiek innego klubu aby mieć z kim pójść do łóżka. Zaraz, zaraz - nie trzeba nawet iść do klubu - jest Tinder czy kilka innych serwisów. Więc seks odpada jako data początku związku. Pierwszy pocałunek raczej też.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
To może zatem pierwsze publiczne pokazanie się razem. Okej - jest to jakaś opcja, ale czy naprawdę to, że przyjdę na imprezę z dziewczyną i będę ją trzymał za rękę czy publicznie ją pocałuje wskazuje na to, że jesteśmy razem. Patrząc na to rozsądnie muszę stwierdzić, że ten przykład też się nie nadaje do uznania tego „wydarzenia” za początek związku. Kiedyś zdarzyło mi się przyjść na imprezę z koleżanką i udawać, że „coś nas łączy” aby wzbudzić czyjąś zazdrość. Tja, gówniarski plan, który się nie powiódł.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dochodzimy zatem do fejsika - kiedyś moja partnerka bardzo chciała abyśmy oznaczyli się, że jesteśmy razem w związku. Tak - stanowiliśmy parę, ale chyba nie traktowałem tego bardzo mocno serio. Miałem dwie opcje. Pierwsza - wytłumaczyć jej, że uznaje za dziecinne publikowanie jakichkolwiek zmian statusów związku innych niż „zaręczony” czy „żonaty” i mieć z tego powodu fochy. Druga - oznaczyć się, że jestem z nią „w związku” i mieć święty spokój. Wybrałem opcję dwa. Zrobiłem coś wbrew sobie aby druga osoba była szczęśliwa. Hm… nie do końca tak wygląda moja definicja związku.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
I tak siedzę sobie z moimi znajomymi, pijemy piwko i gadamy o tym jak oni zaczęli być ze sobą. I pytam się ich
</div>
<div>
„To od kiedy jesteście razem? Jak ludzie w naszym wieku to datują teraz ?”. Odpowiedź mojego kolegi mnie zaskoczyła na tyle mocno, że siedzę teraz i piszę ten tekst.
</div>
<div>
Kolega powiedział (a jego partnerka przytaknęła). „Wiesz - jesteśmy razem, odkąd jesteśmy za siebie współodpowiedzialni”. To była jedna z najdojrzalszych definicji związku, jakie ostatnio słyszałem. A wierz mi Czytelniku/Czytelniczko, że dużo ich słyszałem, bo dużo o tym rozmawiam z bliskimi mi ludźmi.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Nigdy, absolutnie nigdy nie patrzyłem na to w ten sposób. Ba - kiedyś patrzyłem na związek jak na „dopełnienie obrazka”. Mam jakąś pracę, jakąś pozycję, jakieś życie więc przydałaby się jakaś kobieta. No właśnie … „jakaś”. Nie ta konkretna, tylko jakaś. Tak jakby wybierać mebel do sypialni. Ikea kind of life rodem z Fight Clubu. Wybrana z katalogu i najlepiej idealna i bez skazy. </div>
<div>
I patrzyłem tak na moich znajomych i patrzyłem na nich z dużą nutą zazdrości. Jak to fajnie musi być się tak mocno zakochać. Było po nich widać, tą współodpowiedzialność za siebie wzajemnie.</div>
<div>
Życie jest na tyle zaskakujące, że i mnie to dopadło. Miałem swoją rutynę dnia, swoje cele, plany i postanowienia. Żaden z tych planów nie zakładał wchodzenia w żadną trwałą relację damsko-męską. No way - mam inne priorytety na ten rok. I co ? „Jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga to opowiedz mu o swoich planach”.
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Zakochałem się. Ale tak po uszy, totalnie. Jak szczeniak. Totalny gówniarz z motylami w brzuchu. Często tu piszę o zgodności ciała, myśli i emocji. I jak analizuje swoje poprzednie związki to nie zawsze tak było. Czasem od początku coś było nie tak, ale myślałem sobie „jakoś to się ułoży”. Teraz jest inaczej. Od początku czuje się odpowiedzialny za drugą osobę. I wiem to rozumem i czuje sercem, że tak jest z drugiej strony. Ta współodpowiedzialność sprawia, że świadomie rezygnuje ze swoich planów aby jechać 60 km w jedna i 60 km w drugą stronę aby chwilę być przy Niej. Mimo iż jest to totalnie nieracjonalne intelektualnie. Tracę na to dużo czasu. Czasu, który mógłbym wykorzystać teraz w pracy bo to ważne. Mógłbym, ale nie chcę. I świadomie i bez negatywnych emocji rezygnuje z tego. Bez wyrzutów. Bo jestem <b>współodpowiedzialny</b> za tę drugą osobę. Po raz pierwszy poczułem czym jest troska o emocje i komfort drugiej osoby. Nie zrozum mnie źle Czytelniku/Czytelniczko - wcześniej nie byłem wcale jakimś egoistycznym i egocentrycznym dupkiem. Po prostu nie odczuwałem tego na aż takim poziomie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Wiele się teraz mówi o „kryzysie męskości”. O tym, że kobietom ciężko jest znaleźć odpowiedniego partnera, bo świat jest pełen ciotopedaów, Piotrusiów Panów czy innych drwali. Nam facetom też niełatwo jest znaleźć odpowiednią partnerkę. To nie jest kryzys którejkolwiek z płci. To kryzys nas jako ludzi, którzy boimy się przyjąć odpowiedzialność. Wielu z nas, wychowanych w bezstresowych warunkach, unika brania odpowiedzialności za swoje życie. A co dopiero za cudze. Jak wspomniałem na początku - nie jestem ekspertem od spraw sercowych. Jakiś czas temu nauczyłem się brać odpowiedzialność za swoje życie, za swoje decyzje. Jeśli mamy być dojrzałymi ludźmi, tworzącymi dojrzałe nie oparte na „wymianie świadczeń” (jestem z nim/nią by lepiej się czuć / bo nie lubię być sam etc) to musimy być odpowiedzialni za siebie. To otwiera pole do bycia odpowiedzialnym za kogoś innego. Mój kolega użył (świadomie lub nie) określenia „współodpowiedzialnym”. Nie oznacza to, że jestem w 100% odpowiedzialny za drugą osobę i za jej życie. Tak może być w przypadku dziecka ale nie drugiej dorosłej osoby. Określenie „współodpowiedzialność” wyraża z jednej strony chęć bycia częścią życia drugiej osoby i wspierania jej. Z drugiej strony zawiera w sobie bardzo dużą dozę szacunku i ufności w drugą osobę. Dlatego tak bardzo mi się spodobało. Obok „współ” jest i „odpowiedzialność”. Jako facet jestem odpowiedzialny za pewne rzeczy w naszym związku. Pewne rzeczy po prostu się robi. Robisz coś nie oczekując nic w zamian.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
To zadziwiająco odkrywcze doświadczenie w moim życiu. Nie wiem czy składnie i jasno przekazałem swoją myśl. Co chcę powiedzieć - może to zabrzmi jak jakiś pieprzony frazes, ale dopiero gdy na chwilę zapomnisz o sobie i skupisz się na drugiej osobie zobaczysz jak cudowną rzeczą może być bycie z kimś. Ale takie prawdziwe - na każdym poziomie. I wtedy nie będziesz się zastanawiał nad odpowiedzią na pytanie „od kiedy jesteście razem”. Wiesz i zapamiętasz ten moment gdy pierwszy raz zrozumiałeś, że to jest ta osoba, za którą chcesz być współodpowiedzialny. Ja taki moment pamiętam (i nie był to ani pierwszy pocałunek, ani seks, ani oznaczenie się razem na fejsbuku). - Tobie życzę też takiego momentu, gdy ważne będzie tylko to, co Wy czujecie.
</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<div>
</div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-7805033360346402722015-08-06T01:18:00.000+02:002015-08-06T01:18:20.000+02:00A czy Ty wiesz, że pozory często mylą ? Ludzie przed byle gównem czoła chylą !<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Tak wiem, tak wiem !!!</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
To jeden z tekstów Kazika Staszewskiego - jednego z moich ulubionych polskich tekściarzy. Ale nie o muzyce dzisiaj (choć to moja kochanka, więc należy się jej osobny tekst - jest już rozpoczęty). Dziś będzie o pozorach.<br />
<br />
Ile razy dałeś się złapać na to, że kupujesz hamburgera bo ładnie wygląda na obrazku. Odwijasz papierek i zamiast soczystego Bic Maca masz 3 sprasowane kawałki bułki i dwa kawałki produktu mięsopodobnego ?</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Ja miałem parę razy w życiu sytuację, w której poznałem kogoś i pomyślałem sobie „kurcze - ale chciałbym być taki jak on”. Potem poznawałem tą osobę i wiecie co - już nie chciałem być taki jak on. On jest w moim wieku, a tak dużo już osiągnął, tyle przeżył i w ogóle jest taki zajebisty. Poznajesz bliżej tego człowieka, bo chcesz się uczyć od niego. No bo kurde - chcesz być taki jak on. I jeśli jesteś czujny i uważny to zauważysz, że owszem - może jest lepszym od Ciebie sprzedawcą od Ciebie i umie wyrwać laskę na jedną noc w klubie ale za to jest totalnym zerem etycznym i dwulicowym typem. Jedyne czego należy się uczyć od niego to „jak nie być taki jak on”.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Raz usłyszałem od mojego kolegi - „wiesz, chciałbym mieć takie życie jak Ty”. Pół litra whisky później stwierdził „wiesz - w sumie moje życie jest zajebiste”.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Gdy byłem młodszy to znalazłem pewien cytat - szedł on mniej więcej tak:</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<div>
Każdy człowiek ma cztery twarze</div>
<div>
<br /></div>
<div>
1) Tę, którą widzi w lustrze</div>
<div>
2) tę, którą chce pokazać innym</div>
<div>
3) tę, którą widzą inni<br />
4) te, prawdziwą</div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Niestety nie pamiętam, gdzie to znalazłem a i google tu nie pomaga za bardzo. Mniejsza z tym - jest to bardzo trafne - zwłaszcza dziś w dobie social-mediów. Teraz możesz mieć inną twarz na LinkedIn, inną na facebooku, inną na instagramie (tam z odpowiednimi filtrami oczywiście) a jeszcze inną na Tinderze. Tylko czy pamiętasz, która z nich jest ta prawdziwa ? Zapętliliśmy się w jakiejś porąbanej grze pozorów. Wszystko jest reklamą i pozorami.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Tutaj pasuje idealnie grafika z fp „Roszczeniowe Trzydziestki" - <a href="https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtf1/v/t1.0-9/11665505_867925073243943_3502092080109083418_n.jpg?oh=c7dab81c14abeb7c0e4e47b7355508ca&oe=5681206E" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;" target="_blank">https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtf1/v/t1.0-9/11665505_867925073243943_3502092080109083418_n.jpg?oh=c7dab81c14abeb7c0e4e47b7355508ca&oe=5681206E</a> - swoją drogą polecam ten FP</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Pozorne relacje - to, że masz kogoś w znajomych na fejsie i piszesz z nim regularnie - nie znaczy że go znasz. Widzisz obraz, tego co polubił, gdzie był, jakiej muzyki słucha. Nie wiesz co przyśpiesza jego/jej bicie serca i wstrzymuje oddech w gardle. Bo tego nie przeżyłeś. To też taki pozór, że nie jesteś sam/a. „Mam przecież 1000 znajomych na fejsie - jestem taka towarzyska”. A gdy przyjdzie co do czego i w ciągu jednego dnia zawali Ci się na głowę całe życie - czy ktoś z tego tysiąca rzuci dla Ciebie wszystko i przyjedzie do Ciebie?</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Mi się ostatnio zawaliło całe życie - związek, praca, nieco zdrowie. A jeszcze jednego dnia wydarzyła się rodzinna tragedia. Fakt - miałem wsparcie znajomych „wirtualnych”. W pewnej chwili zwątpienia poprosiłem na fejsie o modlitwę. W granicznej sytuacji działa każdy lajk. Ktoś mi w komentarzu pocisnął „że przejadę się na tych wirtualnych relacjach”. Wirtualne - owszem są. Ale byłby gówno warte, gdyby nie ludzie, którzy rzucili wszystko i byli przy mnie fizycznie w najgorszych chwilach mojego życia. Ludzi, z którymi byłem 24h, przed którymi nie mogłem i nawet nie chciałem niczego udawać.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Tych ludzi można policzyć na palcach jednej ręki. I wiem, że to nie są pozorne relacje. Sprawdzone i zahartowane.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Gdy następnym razem zobaczysz zdjęcia pięknej dziewczyny na fejsie - pomyśl ile ona stała przed tym lustrem i ile się nakombinowała aby dobrze się ustawić i wciągnąć brzuch i użyć dobrych filtrów.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Gdy zobaczysz na czyimś wallu pełno „motywacyjnych cytatów o afirmacji życia” - zastanów się, czy naprawdę jest taki pozytywny czy działa w myśl zasady „fake it until you make it"</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Widzisz te „szczęśliwe pary”, które sobie na fejsiki pokazują swoje „dowody miłości” a w towarzystwie nie mogę się od siebie odkleić. Wierz mi - często za zamkniętymi drzwiami jest pogarda, i arktyczny chłód a czasem i przemoc.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Zobaczysz kogoś, kto obnosi się swoim bogactwem - być może jest ubogi wewnętrznie.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Nie daj się nabrać na pozory. Mój profesor ze studiów zwykł mawiać „Pamiętaj nie tylko co, kto mówi, ale i po co”. Każdy komunikat ma jakiś cel. Tak jak świadomość problemu jest pierwszym krokiem do jego rozwiązania tak i w przypadku komunikacji - musimy mieć wyczulone radary na pozory.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
"Ludzie nie lubią gdy im się coś sprzedaje ale bardzo lubią kupować” - więc kupujemy obrazy innych osób. Widzimy bardzo często świat/ludzi/zjawiska takimi jakimi <b>chcemy</b> je widzieć a nie takimi jakie są.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Dlatego poznajemy siebie wzajemnie na żywo a nie w internecie. Dlatego pary poznają siebie dopiero jak zamieszkają ze sobą i minie im pierwsze idealistyczne zauroczenie. Przyjaciele poznają siebie gdy pojadą jednym samochodem w podróż, gdzie są na siebie „skazani”. W pracy - dopiero jak jest duży fakap i dużo stresu - poznajesz z kim współpracujesz. W sytuacjach granicznych wiemy, na kogo można liczyć. Wiemy kto jak się zachowa.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
I pamiętaj - tekst napisał człowiek, który ma:</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
1000+ znajomych na fejsie; jest odbierany jako człowiek sukcesu; ma intensywne życie; jest uznawany za wiecznie uśmiechniętego i pozytywnego ;) Ja się parę razy przejechałem na pomyśle „ale on ma fajne życie - chciałbym tak jak on”. Nie ma lepszego życia niż to Twoje. Najlepsza jest ta Twoja (i moja) czwarta twarz. Prawdziwa. Prawdziwe emocje. Ale prawdziwe rzeczy są cenne i obdarza się nimi tylko nielicznych.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Zauważaj prawdę - bądź na nią otwarty.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Dawkuj prawdę ostrożnie - to cenna rzecz.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
I na koniec - doceniaj gdy ktoś jest prawdziwy wobec Ciebie.</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-937861590240199242015-06-11T23:49:00.006+02:002015-06-11T23:49:56.687+02:00Życiowy McDonald`s<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Z czym kojarzy Ci się McDonalds drogi Czytelniku ?</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Z clownem ? Z Cheeseburgerem za 2 zł? A może z tym, że znajdziesz tam ładnie wyglądające jedzenie (przynajmniej na zdjęciach), którym się szybko zapchasz... i za 2h znowu będziesz głodny. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizzkgGKOLEWXPGvMGXFrC9xvGRZAfYd8ggB7TBMKaTvdtfQi61fRly91MzQWBU4m_qF3gMl0CElJSOziNznloPFSfiajZC1WMrymuQ0yoFxKDtNSUGmri1NQ1bA3AsU_ZLWcpDe9BOpds/s1600/4c5916f2330dc126777d7a87188d247c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizzkgGKOLEWXPGvMGXFrC9xvGRZAfYd8ggB7TBMKaTvdtfQi61fRly91MzQWBU4m_qF3gMl0CElJSOziNznloPFSfiajZC1WMrymuQ0yoFxKDtNSUGmri1NQ1bA3AsU_ZLWcpDe9BOpds/s400/4c5916f2330dc126777d7a87188d247c.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Niezależnie od skojarzeń, dziękuje mojej Muzie "Pani M." za inspirację to tego tekstu. Otóż M wiodła ostatnio intensywne życie. Ciągle wyjazdy, podróże, kursy, szkolenia i inne zajęcia. Dużo tego - bardzo dużo. Fajnie bo intensywnie. Ale cóż po takiej intensywności. Jeśli jedziesz autem na maksymalnych obrotach (i wskazówka obrotomierza jest ciągle na czerwonym polu) to masz bardzo duże szanse na uszkodzenie silnika. I nigdzie potem nie pojedziesz. Otóż rozmawiałem sobie niedawno z M. i okazało się, że najbliższy wolny termin, gdy możemy iść na wspólny spacer, przypada na lipiec. Coś jest tu zdecydowanie nie tak. Wiodę (wiodłem) bardzo podobne życie. Budzę się rano i czuje, że od pierwszych minut dnia jestem już gdzieś spóźniony, z czymś komuś zalegam. To nie jest fajne uczucie. I prowadzę to życie na "fast forwardzie". W tracie naszej rozmowy z M. stworzyliśmy termin "życiowy McDonald". </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Żyjemy coraz szybciej, intensywniej. Przyswajamy wiele więcej informacji na dobę niż pokolenie naszych rodziców. Mam wrażenie, że nasz świat jest nieproporcjonalnie bardziej pojebany niż ich. Co z tego, że byłeś na fajnym wyjeździe w ciekawe miejsce, jeśli nie masz czasu usiąść spokojnie i PRZETRAWIĆ tych emocji i doświadczeń, które z niego przywiozłeś. Nie jesteś w końcu Japończykiem, który wszystko fotografuje i zwiedza Akropol przez pryzmat wyświetlacza LCD w swoim aparacie. Sam się złapałem na tym, że zaniedbałem ostatnio swój "układ trawienny". Doświadczałem dużo. Bardzo dużo. I zamiast coś spokojnie przetrawić, przyswoić to "zapychałem" to innymi doświadczeniami. </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Znasz ludzi, którzy kończą jeden związek i wskakują od razu w kolejny bez zastanowienia się co było niefajne a co było fajne w tym, który skończyli. Pewnie znasz. Zastanawiam się czy mają czas na refleksję.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Znasz ludzi, którzy jadą na wypasione wakacje i siedząc z mężem i dzieciakami na basenie ich kompanem jest Blackberry z migającym złowrogo czerwonym światełkiem? Ci sami ludzie 3 tygodnie po powrocie mówią "Kochanie - ależ było cudownie na Mauritiusie". </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
A już na pewno znasz ludzi, którzy przechwalają się tym że zarabiają 10k+ i mają ponad 40 dni zaległego urlopu. Są tachy hardkorowi - zupełnie jak gimnazjaliści, którzy chwalą się, że na imprezie wypili 6 piw. Ale się nawalili. </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
A wskazówka obrotomierza jest ciągle na czerwonym polu i temperatura oleju silnikowego jest coraz wyższa. Tylko wymiana silnika w aucie kosztuje kilka tysięcy złotych. Ale zawał serca czy poukładanie psychiki to już grubsza sprawa i kosztuje nie tylko pieniądze ale przede wszystkim czas i emocje. Twoje i Twoich bliskich. A pewne zmiany są nieodwracalne.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Ponoć ostatnio jest trendy "slow food". Wiem, że może być ciężko prowadzić "slow life". Ja bym nie potrafił (choć "never say never"). Zastanawiam się ile mi umknęło. Ile doświadczeń, emocji, sygnałów z mojego własnego ciała czy psychiki zignorowałem albo nie zauważyłem. Może wyciągnąłbym więcej wniosków z moich błędów albo bym ich nie popełnił.</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Wnioski? Konkluzje? </div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;">
Pewnie wiesz, że jak będziesz się dzień w dzień stołował w fast foodach to przytyjesz, nabawisz się nadciśnienia i po prostu dostaniesz sraczki. Podobnie z innymi aspektami życia. Bez spokoju, zluzowania czasem będziesz prowadził "fast food life". Gorąco Cię czytelniku zachęcam do chwili refleksji każdego dnia. Do przetrawienia wszystkiego co się wydarzyło od momentu gdy otworzyłeś swoje oczy do momentu, w którym szykujesz się do snu. Ja mam na to prosty sposób (przyznaje - ostatnio go zaniedbałem). Prowadzę swój mini pamiętnik. W dwóch postaciach. Po pierwsze mój prywatny facebook to mój zapis emocji. Druga sprawa - codziennie robię sobie notatkę na podsumowanie dnia. Co się wydarzyło i jak się z tym czuje. Kilka zdań, do których czasem fajnie jest wrócić. Ale to temat na zupełnie już inną notatkę...</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-77157594169260795952015-05-24T22:54:00.001+02:002015-05-24T22:54:43.812+02:00O powstawaniu diamentów<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<span style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">Ponoć to najlepsi przyjaciele kobiet. Obiekt pożądania wielu. Z tego co się orientuje - jeden z najtwardszych materiałów na ziemi. Diament. A właściwie pospolity węgiel poddany obróbce. </span><div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Zastanawiałeś się kiedyś jak powstaje diament? Otóż aby z pospolitego węgla powstał diament? Wymaga to trzech czynników:</div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
- ciśnienia </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
- temperatury </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
- czasu </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Ze "zwykłych" (nikt nie jest zwykły) można również wykrzesać diament. Czas i ciśnienie (bardziej psychiczne niż fizyczne) kształtują charakter. Oglądałem ostatnio "Whiplash" - film o młodym perkusiście i jego "sadystycznym" profesorze. Nie zdradzając Wam fabuły powiem tylko, że jeśli ktoś jest zdecydowany aby iść w coś na całość. </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Każdy z nas w ciągu swojego życia jest poddawany takiemu ciśnieniu - raz większe, a raz mniejsze. Czasem jesteś zaklinowany i nie unikniesz tego ciśnienia i musisz to przetrwać. Czasem masz możliwość "ucieczki" od tego. Nie będziesz lepszy ale unikniesz bólu. Ponoć ból hartuje. heh... brzmi to nieco "spartańsko", ale takie bywa życie. Wracając do "Whiplash" - to mega odpowiedzialność dla managera, mentora, nauczyciela czy przyjaciela aby na kimś wywierać taką presję. Nawet jeśli chcesz to zrobić dla czyjegoś dobra (w Twoim mniemaniu dobra). Jeśli to "dobro" widzicie inaczej można komuś wyrządzić mega krzywdę. Znam kilka osób zwichrowanych przez takich managerów. Znam jeszcze więcej ludzi, których rodzice na siłę chcieli ukształtować sobie "diamentowe" dziecko - idealne w każdym calu i o perfekcyjnym szlifie.</div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Przypomina mi się właśnie wiersz Bukowskiego "Roll the dice". </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
"If you`re going to try, go all the way. Otherwise, don`t even start" </div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Mnie ostatnio nieźle przycisnęło i przypaliło w życiu. W taki sposób, z którego nie można było się wymigać. Gdy opadły emocje mogę powiedzieć - "skrystalizowałem się". Za dużo luzu sprawia, że można zgubić ostrość. W granicznej sytuacji widzisz, co tak naprawdę jest ważne. Na czym się skoncentrować. Znowu wyszło mi bez ładu i bez składu - co chcę powiedzieć:</div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
<br /></div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto; widows: 2;">
Doceniam każdą przejebaną chwilę w moim życiu, bo doświadczenia z nich wyniesione pozwolą mi uniknąć kolejnych takich chwil, które bym sobie zafundował sam, na własne życzenie. So bring the pressure on :)</div>
<div style="font-family: Tahoma; orphans: 2; text-align: -webkit-auto;">
<span style="color: lightgrey; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;"><span style="line-height: 25px;"><br /></span></span></div>
</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-43529203557979984082015-03-23T22:55:00.000+01:002015-03-23T22:55:03.817+01:00RWD - czyli Ratuj Własną Dupę<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Przeczytałem kiedyś książkę "Mężczyźni kochają zołzy". W myśl zasady "znaj swojego wroga" :P<br />
Z mojego punktu widzenia była ona pełna bullshitu dla niepewnych siebie kobiet, ale jedna rzecz utkwiła mi w pamięci (może mam babską płeć mózgu). Szło to mniej więcej tak:<br />
<br />
"Pamiętaj, że przed "dwa" zawsze jest "jeden". Nie jestem w stanie przytoczyć cytatu, ale jakoś tak to szło. Nas facetów też się to tyczy. Tata mi powiedział kiedyś, że w życiu przychodzą takie momenty, gdy trzeba zastosować zasadę RWD czyli "Ratuj Własną Dupę". To brzmi cholernie egoistycznie, czyż nie? To takie niepopularne - zadbaj o siebie. Heh... a jak mam zadbać o kogoś innego, jeśli nie umiem zadbać o siebie samego?<br />
<br />
Pamiętacie te poradniki "związkowe" - "nie wymagaj aby ktoś Cię pokochał, póki nie pokochasz siebie sama" i inne rzeczy w ten deseń. Coś w tym jest. Tak, jak nie pomożesz komuś w materii, w której sam nie masz doświadczenia. Trzeba znać dany stan, być w danej (albo bardzo podobnej) sytuacji, aby móc się sensownie wypowiedzieć i zachować. I tak, jak zbawianie świata należy zacząć od siebie tak i pomoc innym należy zacząć z dokładnie tego samego miejsca. Czasem ilość syfu, który wrzucają na nas (niekoniecznie świadomie) nasi bliscy (rodzina, przyjaciele, partnerka) jest na tyle przytłaczająca, że trzeba zastosować strategię RWD i wrócić do swojego stanu równowagi. Eh... straciłem wątek ... Po prostu zastanów się, czy dana sytuacja jest dobra dla Ciebie. Czy jest w niej sprzężenie zwrotne (pisałem kiedyś o tym). Czy nie jest tak, że po długim okresie dawania z siebie następuje moment, w którym Tobie powinien w końcu ktoś dać coś z siebie. Moment, w którym musisz zadbać o siebie samego. Czytam sobie to, co napisałem i dochodzę do wniosku, że to strasznie egoistyczne jest ...ale czasem trzeba być egoistą by mieć siły być altruistą.</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-85183938871149448562015-03-04T15:24:00.004+01:002015-03-04T15:24:51.189+01:00Poke The Comfort Zone<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Ten tekst przeleżał u mnie na dysku prawie 2 lata i teraz mi się przypomniał, więc leci:<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
Wygodny fotel, osiemnastoletnia whisky w szklance, w
głośnikach leci Gojira (płyta „L'Enfant Sauvage”). Czuje się co najmniej
komfortowo.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Właśnie wróciłem z konferencji/eventu/show/spektaklu/forum
idei * (wybierz sobie, która nazwa Ci najlepiej pasuje) TEDxWarsaw2013 i
powinienem robić jakieś tabelki na jutrzejsze zebranie z dyrektorami w pracy …
ale co tam… mam flow/ <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Hasłem przewodnim tegorocznej edycji było „Poke the Comfort
Zone”. Można to dosyć nieudolnie przetłumaczyć „Szturchnij swoją strefę
komfortu”. O niej dziś będzie. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Cofnijmy się do drugiej połowy 2009 roku. Scenka dzieje się
w pewnej firmie doradztwa finansowego. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Aktorzy – prezes firmy, mój bezpośredni przełożony, i trzech
młodszych managerów – w tym ja. Dostaję cotygodniowy „OPR” nie pamiętam już za
co. Prezes się mnie pyta<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- czemu nie robisz XXX (nie pamiętam o co dokładnie chodziło
– albo o zamykanie sprzedaży na pierwszym spotkaniu albo o branie rekomendacji…
a może o jedno i drugie).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- bo to wymagałoby przeze mnie wyjścia z mojej strefy
komfortu – odpowiedziałem.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Zapadła krępująca cisza. Wiecie – taka z kategorii „aż
sąsiad za ścianą przestał przeżuwać kotleta i czeka w napięciu na rozwój
wydarzeń”. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Moi współpracownicy ryknęli śmiechem. No i do końca mojej
pracy w tej firmie mieli ze mnie używanie … czy „nie naruszają mojej strefy
komfortu”. Albo mówili wprost i dostanie – <b>wyjdź
ze swojej strefy komfortu.</b><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Sounds familiar ? Tobie też to ktoś pewnie sugerował, mówił,
wykrzyczał. Ba – sam czasem mówię to ludziom, na których mi zależy (BTW –
szacuneczek dla mojej „sister”, która ostatnio zrobiła duży krok poza swoją
„strefę komfortu).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
No ale czemu mówi się <b>wyjdź
poza</b> ? Wpisz w google „strefa komfortu”. Najczęstsze czasowniki to „wyjdź”,
„opuść”, „rozerwij”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ja widzę ten proces
nieco inaczej. Nazywam go „<b>poszerzaniem”</b>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kwiecień 2010 roku. Jestem pierwszy raz na spotkaniu BNI.
Trzeba wstać, przedstawić się i zareklamować w przeciągu 30 sekund gronu około
30 innych osób, w tym 4 moich konkurentów. Wstaję. Moje dłonie naśladują
sejsmograf podczas trzęsienia ziemi na uskoku San Andreas. W buzi Sahara, a
gardło ściśnięte niewidzialnym imadłem. Przecież ja nienawidzę się wyróżniać i
przemawiać publicznie. Ta sytuacja była, parafrazując klasyka, zajebiście
daleko od mojej strefy komfortu. Niemniej przystąpiłem do BNI. Swego czasu
miałem ponoć najlepsze prezentacje 60 sekundowe (członkowie mają 2 x więcej
czasu), a z czasem sam zacząłem prowadzić te spotkania. Kiedyś nie byłem w
stanie wyobrazić sobie przemawiania publicznie przez 60 sekund. Teraz, co
tydzień robię to przez prawie 1,5h. Co więcej… lubię to. A sądząc po niskiej
liczbie uczestników, którzy przysypiają lub zajmują się grą w sapera – idzie mi
to co najmniej dobrze. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Rzecz kiedyś niewyobrażalna (leżąca poza strefą komfortu)
stała się naturalna. Gdybym przez ostatnie 3 lata przebywał poza strefą
komfortu musiałbym jechać na jointach, Prozacu zapijanym whisky i byłbym
idealnym Klientem przemysłu farmakologicznego i świrologicznego. Ot moja strefa
komfortu się <b>poszerzyła.</b> Na początku
było … dziwnie. To trochę tak jak kupujesz nowe buty. Na początku uwierają. Z
czasem się „rozchodzą”. Wydaje mi się, że cała sztuka to wiedzieć które buty do
Ciebie pasują. Jeśli po 3 tygodniach dalej masz odciski to warto je sobie
odpuścić. Niemniej jeśli po 1 dniu uwierają … to za wcześnie by odpuszczać.
Warto mieć przy sobie „stylistę”, który powie – jest Ci w nich naprawdę
świetnie – pochodź w nich jeszcze chwilę a zobaczysz. Ha … właśnie mi się
przypomniało jak mnie Jarek namówił na Mokasyny. Powiedział – „zobaczysz – to
będą Twoje ulubione buty”. Uśmiechnąłem się do niego z politowaniem, ale
zaufałem mu i poszedłem do kasy i je kupiłem. Po tygodniu przyznałem mu rację.
I to są moje ulubione buty. Koniec dygresji. Co chcę powiedzieć. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Mało kto idzie na wyprawę w nieznane sam. Nawet gość, który
dziś opowiadał o wyprawie kajakiem w dół Wisły miał „zaplecze” swojego teamu.
Ja w BNI mam takie zaplecze życzliwych ludzi. Wielu takich, którzy też niekoniecznie
lubili występować publicznie i zagadywać obcych ludzi. Wszystko jest kwestią
odpowiedniej osoby.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Nie umiem śpiewać. Wiem o tym ja, siostra zakonna z chóru
kościelnego w którym kiedyś śpiewałem (albo to był czysty przypadek, że zawsze
stałem daleko od mikrofonu) i kilkoro moich przyjaciół. Gdybym miał dziś wyjść
na scenę przed tłum ludzi i coś zaśpiewać. Pewnie spaliłbym się ze wstydu
(pomijam kontekst karaoke, gdzie jest alkohol i większe przyzwolenie na tego
typu „wypadki”). <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Druga sesja TEDxWarsaw 2013 rozpoczęła się od wystąpienia
chóru pod kierownictwem Zofii Borkowskiej.
Potem poproszono nas o zaśpiewanie „Panie Janie…”. Niby proste zadanie
ale nie każdy zaśpiewał (ja na początku też nieśmiało dukałem). Potem całe
audytorium usłyszało od Zofii „gdy jesteś w chórze i śpiewasz – pokazujesz
kawałek siebie samego – niedoskonałego. I liczysz, że osoba obok Ciebie zrobi
to samo”.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
W sierpniu zeszłego roku poznałem kogoś, z kim świetnie mi
się rozmawiało i spędzało czas. Sporo razem jeździliśmy i słuchaliśmy muzyki.
Nie pamiętam w którym momencie oboje zaczęliśmy śpiewać to, co akurat leciało z
ipoda. Żadne z nas nie umie śpiewać. No może ona mniej nie umie niż ja. W tym
momencie nie miało to znaczenia. Fakt, że śpiewamy razem był ważniejszy od naszych
umiejętności wokalnych. Dziś mogę swój nastrój poznać m.in. po tym czy śpiewam
w domu lub w drodze do pracy. A ku mojemu zaskoczeniu – śpiewam coraz częściej.
Raz na światłach stałem i darłem się na całe gardło z Davem Grohlem „Everlong”
(<a href="http://www.youtube.com/watch?v=eBG7P-K-r1Y">http://www.youtube.com/watch?v=eBG7P-K-r1Y</a>).
Obok mnie zatrzymał się ford transit policyjny. Było to lato więc dach w aucie
miałem złożony a oni mieli otwarte szyby. Gdy spostrzegłem policję zobaczyłem
na ich minach uśmiech. Odwzajemniłem się tym samym i ruszyłem przed siebie… na
szczęście nie wlepili mandatu ;) <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dobra – późno jest a ja odbiegam od tematu w kolejne
dygresje. Granic strefy komfortu nie się przekracza. Je się poszerza. Tu nie ma
co „rozbijać” – jest co rozciągać – niczym granicę z gumy. Jeden z dzisiejszych
mówców na TEDx nazwał strefę komfortu „self created mental barriers”. Zgadzam
się z tym. To my sami je sobie ustawiamy. Jeśli ja ustawiłem granicę to ja i
tylko ja mogę ją zmienić. Nikt mi nie może kazać <b>wyjść poza</b>, ale z czyjąś życzliwością i wsparciem mogę ją „poszerzyć”
i „przesunąć”. Kwestia doświadczeń i odpowiednich ludzi obok siebie. Ludzi,
którzy też odważą się „zaśpiewać” i pokazać się ze swoimi niedoskonałościami
(to jest miejsce w tej notce gdzie pada oczywista oczywistość… każdy ma jakieś
niedoskonałości)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Czy można ją rozciągać w nieskończoność i we wszystkie
strony ? Na pewno nie. Mając dużą świadomość siebie wiem co jest moją mocną a
co słabą stroną. Nie ma sensu abym ją rozszerzał za mocno w kierunkach, które
nie są moimi najmocniejszymi stronami. A skąd wiedzieć gdzie są moje (i Twoje)
mocne a gdzie słabe strony… to już temat na inny wpis. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Czas spać… aaa… Zofia Borkowska powiedziała jeszcze jedną
rzecz – struny głosowe to mięśnie. I tak jak wszystkie inne – możemy je ćwiczyć
i wzmacniać. Pewnie jest gdzieś w
naszych umysłach/duszach mięsień odpowiedzialny za rozciąganie strefy komfortu.
Dam mu się więc teraz zregenerować a od jutra – no cóż – pewnie śpiewając moje
ulubione piosenki przywitam nowy dzień. Kolejny dzień poszerzania strefy
komfortu. Pamiętaj – 1% to niewiele – ale 1% dzień w dzień – to ogrom. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b> <o:p></o:p></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-47456604946113318462015-02-27T22:37:00.000+01:002015-02-27T22:37:06.431+01:00we are our choices<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="background: white; color: #252525; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 22.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">Merowingian: -Widzicie, tylko jedna rzecz jest stała.
Jedna uniwersalna prawda. Przyczynowość. Akcja, reakcja. Przyczyna i skutek.</span><span style="color: #252525; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 22.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><br />
<span style="background: white;">-Początkiem wszystkiego jest wybór.</span></span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 22.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 22.0pt; line-height: 115%;">Wybór. Znowu
mam jakieś cięższe czasy to wybrałem autoterapię poprzez pisanie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 22.0pt; line-height: 115%;">Przytoczyłem
cytat z ostatniej części „Matrixa” bo dziś będzie o wyborach i ich
konsekwencjach. Akcje, reakcje i konsekwencje. Zawsze jest jakiś wybór. Moje
wybory były nie zawsze słuszne. Ba – chętnie bym powiedział, że często były
zupełnie błędne i ponoszę ich konsekwencje. Lecz gdy stanę przed lustrem to
widzę gościa którego lubię. Gościa, któremu ufam. Gościa w którego wierzę. A on
składa się zarówno z tych dobrych jak i złych wyborów. Tyle, że ze złych wyciągnął
wnioski. Jestem sumą swoich wyborów. To właśnie widzę w lustrze. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 22.0pt; line-height: 115%;">Ostatnio mam
do czynienia z dwoma osobami, które zastanawiają się „co ja zrobiłem/zrobiłam
źle w moim życiu, że …” I wiecie co? Nie da się wskazać jednej odpowiedzi co
konkretnie zrobili źle. Może byli nieodpowiednio wychowani przez rodziców. Może
ktoś im przekazał złe wartości, ale nie przekazał ich w ogóle i podejmowali
życiowe decyzje „na czuja”. Mam głębokie przeświadczenie o tym, że gdybym nie
rzucił jednej uczelni 10lat temu na rzecz drugiej byłbym dziś zawodowo zupełnie
w innym miejscu (ha – moje obecne miejsce zawodowe nie ma nic wspólnego z żadną
z tych dwóch uczelni). Być może byłbym gdzie indziej, ale nie wiem czy w
lepszym czy w gorszym miejscu. Wiem gdzie jestem i wiem z czego musiałem
zrezygnować by tu być. Nie wiem jakie
były „alternatywne scenariusze”. Moi rozmówcy nie znajdą raczej jednej
konkretnej odpowiedzi. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 22.0pt; line-height: 115%;">Znam pewną
kobietę, która popełniła jeden, dosłownie jeden młodzieńczy błąd wiele lat
temu. I ten błąd ciągnie się za nią całe życie i ma wpływ na większość jej
decyzji i to, co przekazuje innym ludziom. Przerażające no nie ? Life is a game
of inches … aby nie było tak przerażająco pozwolę sobie przypomnieć słowa
św.Augustyna „Fallor Ergo Sum” – błądzę (mylę się), więc jestem. Wkurzam się,
że ponoszę konsekwencje błędów, ale idę dalej. Dopóki lubię gościa z lustra –
idę dalej i staram się pamiętać, że każdy mój wybór niesie za sobą
konsekwencję, których nie umiem sobie nawet wyobrazić. Dlatego ufam sobie i
staram się płynąć.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 22.0pt; line-height: 115%;">Kurczę…
widzę, że dawno nie pisałem, bo ten tekst nie jest jakoś specjalnie fajny ani
składny. Nic to – wybieram aby go jednak opublikować. Kto wie, co z tego
wyjdzie…<o:p></o:p></span></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-52899696899783516982014-04-11T00:24:00.002+02:002014-04-11T00:24:30.326+02:00As In the life of rain, you`re Only alive when you`re falling - czyli "Pieprzona równowaga Wszechświata"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
"As In the life of rain, you`re Only alive when you`re</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
falling."</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Tak zaczyna się jedna z piosenek mojej ulubionej kapeli (https://www.youtube.com/watch?v=IqvNyilzOKU)</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Chyba uwielbiam ich nie tylko ze względów muzycznych ale przede wszystkim</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
lirycznych. Wiem, że sporo na tym blogu</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
pisałem o padaniu i wstawaniu. To może być trochę nudne. Dziś rozmawiałem z</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
kolegą o „Pieprzonej równowadze Wszechświata” (PRW). Jest jakoś tak dziwnie, że jak znajdziesz</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
sobie fajną kobietę to jebie Ci się w pracy. I na odwrót – w pracy awansujesz</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
osiągasz sukcesy ale nagle odkrywasz, że od 4 lat mieszkasz z kimś obcym. I nie</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
zwalajmy tego na work/life balance, który często ma wpływ na to. Abstrahując od</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
niego jakoś tak dziwnie się układa, że nie może być zawsze idealnie na każdej</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
płaszczyźnie. I paradoksalnie to chyba jest dobra rzecz. Tak, tak. PRW</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
przypomina nam o tym, aby zawsze być czujnym. Znam gościa, którzy przez prawie</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
60 lat odnosił sukcesy zawodowe. Wszystko szło gładko (dzięki sporej pomocy</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
jego rodziców). Aż pod koniec swojej kariery zawodowej…trafiła kosa na kamień.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
I z pierwszą porażką na polu zawodowym musiał się mierzyć jako dorosły facet.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Jesteśmy genetycznie uwarunkowani aby w chwili zagrożenia</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
skupić się na ucieczce lub walce. Od tego jest adrenalina. Nawiązując do tytułu</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
tego wpisu – zastanawiałem się dziś (jadąc 180 km/h) kiedy ostatnio czułem się aż</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
tak żywy. Pamiętam skok na wahadle. Spadałem na czymś w rodzaju liny bungee.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Nienawidzę uczucia spadania. Ale doznałem wtedy mega zastrzyku endorfin i</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
adrenaliny. Chodziłem nakręcony przez kilka godzin. Inna sytuacja. Wracałem</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
kiedyś ze spotkania, na którym rozstałem się z naprawdę fajną dziewczyną. Myśli</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
miałem co najmniej mało optymistyczne i przez chwile skupiły się nie na drodze.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Zakończyło się poślizgiem. Na szczęście tylko poślizgiem a nie parkowaniem na</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
latarnii. I taka sytuacja uzmysłowiła mi jak wiele mam do stracenia.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Powyższe (i kilka innych zdarzeń z mojego i nie tylko mojego</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
życia) doprowadza mnie do konkluzji, że PWR (na które psioczę przy piwie z</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
przyjaciółmi) jest nam niezbędne do tego abyśmy byli czujni i uczyli się</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
doceniać to ile mamy. A skoro możesz przeczytać te słowa to wierz mi – masz całkiem</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
sporo. Co najmniej sprawny wzrok i dostęp do Internetu i komputera. Miałem może</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
ze dwa lata gdy PWR nie działało. Albo nie zauważałem tego. Było w miarę spoko na</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
kilku frontach. Ale właśnie – spoko. Brak większych trudności to też brak</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
radości z dobrych rzeczy. Moje ówczesne życie uważałem za takie, jakie mi się</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
NALEŻY. Tak powinno przecież być. Nie lubimy raczej ludzi z roszczeniową</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
postawą wobec świata a sami mamy takową wobec naszego życia. Ot paradoks.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Moment, w którym spadasz zmusza Cię instynktownie do tego abyś</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
się czegoś złapał. I to jest moment, w którym pojawia się czasem magia.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Niespodziewana pomoc od nieznajomej osoby albo jakiś zbieg okoliczności.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Rzuciła Cię panna – to dobry moment aby sobie przypomnieć o swoich pasjach.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Straciłeś robotę … ok. – otrząśniesz się i może założysz swój własny biznes</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
albo znajdziesz lepszą robotę. W moim życiu każda zmiana pracy lub ścieżki</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
kariery była mega stresem a potem wychodziła mi na dobrze i rozwijała mnie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Chyba dziś do mnie dotarło, że PWR jest potrzebna. I chyba zaczynam ją lubić.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Może z nią jest tak jak z owocami morza… do pewnych rzeczy trzeba po prostu</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
dojrzeć.</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-73001900422884380922014-04-03T20:34:00.002+02:002014-04-03T20:34:05.464+02:00Sprzężenie zwrotne<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Za wikipedią: „<b>Sprzężenie zwrotne</b> (<i>feedback</i>) –</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
oddziaływanie sygnałów stanu końcowego (wyjściowego) procesu (systemu, układu), na</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
jego sygnały referencyjne (wejściowe). Polega na otrzymywaniu przez układ informacji o własnym działaniu</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
(o wartości wyjściowej).”</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ta definicja odnosi się chyba do fizyki. Nie pytajcie mnie – jestem humanistą. W jakimś wywiadzie</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
usłyszałem ostatnio o o sprzężeniu zwrotnym w relacjach międzyludzkich. I to było dla mnie olśnienie ! Sporo miałem szkoleń odnośnie rentownych relacji. Dotyczyły one głównie racji z Klientami. Obie strony mają zyskiwać. Ktoś kupuje produkt / usługę a druga strona zyskuje środki. Zacząłem odnosić to do mojego życia</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
osobistego. Sporo się zastanawiałem nad relacjami w których jestem i w których byłem. </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Już wiem dlaczego te relacje się skończyły. Zabrakło właśnie sprzężenia zwrotnego.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Obiecałem sobie, że nie będę</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
się tu wypowiadał o związkach – nie jestem w tym ekspertem. To mocno skomplikowana materia. Wiem jednak, że prawie każdy ze związków które zakończyłem charakteryzował się tym, że zabrakło tegoż sprężenia. Dwie osoby</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
przestały na siebie oddziaływać. Przestały sprawiać, że ich życia stawały się każdego dnia bogatsze. Znajdziesz milion poradników mówiących o tym jak znaleźć idealnego partnera. Moim zdaniem wszystkie z nich możesz sobie wsadzić głęboko w nos (albo inne ciemne miejsce) jeśli osoba, z którą dzielisz swoje dni i noce,</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
nie wnosi nic wartościowego w Twoje życie. To tyle co mam do powiedzenia w tej materii.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Zastanowiłem się nad swoimi najbliższymi przyjaciółmi. I wiesz co ? Każdy z nich wnosi coś w moje życie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Nowe podejście do ludzi, nową muzykę, inne pasje i inne zainteresowania.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Niektóre stają się moimi a niektóre nie. I to właśnie jest piękne. Jesteśmy podobni ale różni. I ciągle odkrywamy coś nowego i wnosimy wzajemnie w swoje życie. Cenie ludzi, którzy wnoszą coś nowego. To jest w ludziach piękne, że czasem 2+2 da 5 a nie 4.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Praca. Jeszcze niedawno miałem prostą i lukratywną pracę. Był w tym jednak pewien mały problem. No</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
dobra – było ich wiele. Czegoś mi brakowało. Nie umiałem dokładnie określić czego. Dziś wiem, że chodziło o to sprzężenie. Robiłem coś ale w zamian dostawałem tylko pieniądze. Nie rozwijałem się, nie uczyłem się nowych rzeczy, nie tworzyłem czegoś nowego. Mam to szczęście, że do tej pory nie musiałem zmieniać pracy ze względów finansowych i mogę sobie pozwolić na patrzenie na wyższe poziomy piramidy potrzeb Maslowa. Gdy zmieniałem pracę to tylko dlatego, że czegoś mi brakowało. Zauważałem, że relacja stawała się jednostronna. Przestawałem</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
się uczyć od innych, nie rozwijałem się albo czułem się wykorzystywany …i zmieniałem to komunikując lub odchodząc (o komunikacji to powinienem i napiszę kiedyś osobną rzecz).</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Kobieta (względnie facet), przyjaciele i znajomi, szefowie i współpracownicy. To są osoby, które na nas</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
wpływają i nas kształtują. Mam nadzieję, że ja swoim życiem, postawą i zachowaniami również na kogoś pozytywnie wpływam. To moim zdaniem jest idea wartościowych relacji. Partner biznesowy od którego możesz się uczyć i z którym się uzupełniasz. Przyjaciele, z którymi dzielisz wiele zainteresowań ale masz swoje własne obszary Kobieta, która Cię zaskakuje, wnosi w Twoje życie nowe spojrzenie, nowe pasje i pomysły. Hm… być może dziś trudno o takie osoby. Wartościowe, idące nieco pod prąd, ale ze swoimi myślami i wartościami. Być</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
może takie relacje są wymagające. Ale na pewno szkoda czasu na to, co Cię nie rozwija.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.800000190734863px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-12685255922094957762014-01-09T22:28:00.001+01:002014-01-09T22:32:50.716+01:00Life is a game of inches...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
„Any given Sunday”. I ta scena… <a href="http://www.youtube.com/watch?v=m_iKg7nutNY"> <span style="line-height: 16px;">http://www.youtube.com/watch?v=m_iKg7nutNY</span>. </a></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Rozwala mnie za każdym razem. </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Niewiele znam się na sporcie a zwłaszcza na futbolu amerykańskim. Wystarczająco jednak aby kumać to, że w sporcie (tak jak i w życiu) nie zawsze wygrywa ten, który najciężej pracuje.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Czasem masz pecha a czasem masz szczęście. Dobra – nie nazywajmy tego szczęściem i pechem – różnie się po prostu układa. Czasem ktoś za mocno rzuci piłkę, albo Ty za wolno do niej podbiegniesz i stracisz szansę na gola (czy jak to się tam w ichnim futbolu nazywa). Mniejsza ze sportem. Życie to też jest „gra cali”. Czasem musisz być w dobrym miejscu i w dobrym czasie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Znacie historie ludzi, którzy „są dla siebie stworzeni”, ale nie mogą się złapać w odpowiednim momencie życia ? Ja znam kilka takich. Mijają się dosłownie o cal. Raz gdy on się odważy już powiedzieć co do niej czuje to ona się schodzi ze swoim ex. Albo inaczej – ona go kocha i boi się mu to powiedzieć i okazać. A on nagle dostaje stypendium w USA i wylatuje. Może gdyby wylatywał tydzień później to by nie poleciał i „żyliby długo i szczęśliwie”. Można by to nazwać życiowym faulem. Coś się po prostu czasem dzieje za szybko albo za późno.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Sam doświadczyłem ostatnio takiej sytuacji zawodowo. Gdyby jedna rzecz zadziała się nieco później – moje życie wyglądałoby wiele inaczej. To skutki. A przyczyna – prozaiczna. Wystarczyło dołożyć „jeden cal” zaangażowania więcej. W odpowiednim momencie zrobić jedną mała i prostą rzecz. No cóż. Nie zrobiłem tego. Piłka poszybowała gdzie indziej a ja ustawiam się na innej pozycji. Czas na szybką kontrę. Z drugiej strony to dobrze – znowu mogę zawodowo „walczyć o każdy cal”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Za bardzo ogólnikowo ? Okej – inny temat.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
W 2002 roku miałem wypadek samochodowy. Z mojej winy. Było czerwone a ja ruszyłem. Gdybym wcisnął pedał gazu tylko ciut mocniej to auto przejechałoby pewnie 1 metr więcej w tym samym czasie. Rozpędzona Lancia uderzyłaby nie w przód mojego auta, ale w boczne drzwi od strony pasażera. Na tym miejscu siedziała moja mama. Life is a game of inches. </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Jeżdżąc sporo po kraju (swego czasu jakieś 40.000 km rocznie) wiele razy na drodze miałem sytuację gdy brakowało tego cala do zahaczenia o TIRa, który nagle postanowił zmienić pas. W najbardziej optymistycznym wypadku – miałbym zarysowane auto. W najmniej optymistycznym – nie byłbym w stanie Cię zanudzać tym wpisem.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Oglądałem ostatnio serial „House of Cards”. Pewien polityk – Peter Russo – dzięki kobiecie i jasnemu celowi w życiu (kandyduje na ważny urząd) wygrzebał się z alkoholizmu i narkomanii. Wystarczył jeden moment na przyjęciu – jedna podstawiona prostytutka, która go uwiodła i wrócił do nałogu. Jedna szalona noc. Krótka przyjemność a potem konsekwencje – kompromitacja w wywiadzie radiowym, zaprzepaszczenie kariery politycznej, rozstanie z kobietą, utrata szacunku w oczach dzieci i tak dalej. A to był jeden cal. Wystarczyłoby gdyby olał zaloty prostytutki a byłby może gubernatorem, ze szczęśliwą rodziną. Jeden cal – jedna chwila i jedna prozaiczna decyzja – „co jej odpowiedzieć?” Przecież jeden niewinny flirt z dziewczyną poznaną w barze nie zniszczy mi kariery politycznej. Faul.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Kto wie jak często z pozoru niewinna decyzja może zaważyć na naszym życiu. Być może na moim życiu zaważyło to, w którym przedziale w pociągu usiadłem gdy jechałem na obóz integracyjny przed pierwszym rokiem studiów. Albo to, którą ofertę systemu informatycznego wybrałem w mojej pierwszej firmie. Chwilę po bankructwie tej firmy – zacząłem pracować w firmie, która zrobiła mi ten system informatyczny. Z drugiej strony. Pewnie gdybym nie poszedł na jedną konkretną imprezę konkretnego dnia (a naprawdę nie chciało mi się wtedy ruszać z domu) to finalnie nie utopiłbym kilkunastu tysięcy złotych w bezsensownym projekcie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Czasem patrzymy na swoje życie i widzimy wielki projekt. Rodzina, kariera, pasje. Jak to wszystko ogarnąć. Jak ułożyć ? Toż to wielokilometrowa trasa. Skoro „każda podróż zaczyna się od zrobienia pierwszego kroku” to tutaj wystarczy pamiętać dokąd się idzie i ruszyć. Wystarczy pierwszy krok.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Każdy kwiatek dla Twojej ukochanej to taki „cal” do wielokilometrowej trasy jaką jest udane życie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Każdy wykonany telefon do Klienta to „cal” bliżej do zbudowania Twojego biznesu. Każde pójście na siłownię to „cal” (niekoniecznie cal mniej w pasie:P) do Twojej pasji.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Każda bezsensowna awantura to cal do tyłu. Każde zaniedbanie sprawy Klienta też. To działa w obie strony. Margines błędu jest mały.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Suma tych cali robi różnicę. Wiem, że to robi wrażenie psedudomotywacyjnego bullshitu. Być może. Ale wiem jedno. </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Tony D`Amato powiedział :</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
„<span style="line-height: 16px;">We're in hell right now gentlemen. Believe me. And we can stay here, get the shit kicked out of us, or we can fight our way back into the light. We can climb outta hell... one inch at a time."</span></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<span style="line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Byłem w takim „piekle”. I też miałem dwa wyjścia. Wybrałem wygrzebywanie się. Cal po calu, krok po kroku. Wiesz czego się nauczyłem ? Że tak jak cal po calu możesz się wygrzebać z bagna, tak samo musisz uważać na każdy „cal” swojego działania (zawodowo, prywatnie) aby się w nie znowu nie wciągnąć. </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<br style="line-height: 16px;" /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
Staram się mieć w głowie, że „<span style="line-height: 16px;">The inches we need are everywhere around us. They're in every break of the game, every minute, every second”. </span></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12.727272033691406px; line-height: 15.994318008422852px; padding: 0px;">
<span style="line-height: 16px;">Jestem tylko człowiekiem, więc zdarza mi się o nich zapomnieć. Powiedzieć coś głupiego ważnej dla mnie osobie, zapomnieć coś załatwić dla Klienta czy nie ruszyć swojego tyłka na siłownię. Ważne by na koniec dnia suma tych cali robiła różnicę. Inch by inch. % by % - everyday.</span></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-58188327959835632572013-10-21T21:37:00.004+02:002013-10-21T21:39:16.377+02:00O ostrzeniu umysłu raz jeszcze – czyli jak czytać więcej<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
W lutym napisałem o czytaniu (http://365razy1procent.blogspot.com/2013/02/umys-potrzebuje-ksiazek-podobnie-jak.html). Od czasu tego wpisu minęło trochę czasu a ja przerobiłem sporo interesujących lektur. Dziś kilka refleksji na temat przyswajania tekstów. Przyswajania bo coraz mniej czytam a coraz więcej słucham. Zawsze byłem i jeszcze przez długi czas będę zwolennikiem książki w jej tradycyjnej formie.<br /><br />Zwłaszcza teraz, jesienią, nie ma chyba nic lepszego niż ciepły koc, kubek dobrej herbaty i porządna książka. Właśnie wróciłem do mojej ulubionych książek z dzieciństwa (no dobra – z młodości) – do sagi Franka Herberta „Diuna”. Zacząłem czytać pięknie wydaną edycję, którą dostałem w prezencie na urodziny. Problem pojawia się wtedy gdy książka wciąga na maxa (jak w tym wypadku)… i tu świetny jest audiobook. Kiedyś nie byłem do nich przekonany, bo samodzielnie czytam o wiele szybciej niż czyta lektor. Diunę mam w trzech wersjach. Tradycyjna książka, e-book w PDF-ie oraz audiobooka. Cudownie jest móc obcować z książką prawie non stop. Rano czytam książkę papierowo, wsiadam w auto i odpalam audiobooka. Do wersji na PDFie ciężko mi się przekonać. Raz gdy byłem chory przeczytałem jedną książkę na ipadzie. Do plusów czytania na ipadzie zaliczam na pewno lekkość (saga o Diunie to kilka tysięcy stron;P), ale oczy się męczą szybko od takiego czytania. Pewnie na czytnikach typu Kindle obraz mniej męczy oczy, ale nie chce mi się kupować kolejnego gadżetu, kolejnej ładowarki … Czytanie na ipadzie to ostateczność, ale tylko jeśli chodzi o długie teksty.<br /><br />Jakiś czas temu odkryłem aplikację na ipada (oraz telefon) – Pocket (wcześniej nazywała się Read it Later). Instalujesz ją sobie jako aplikację na telefonie (tablecie) oraz jako wtyczkę do przeglądarki. W ciągu dnia podczas wędrówek w Internecie trafiasz na masę ciekawych arytukłów. Wystarczy kliknąć w przeglądarce przycisk „read it later” a tekst dodaje się w odchudzonej (bez reklam i czasem bez obrazków) wersji dostępny na komórce. Gdy wiem, że mam kilka minut czekania na spotkanie, albo gdy jadę autobusem to odpalam sobie tą aplikację i czytam teksty, które na mnie spokojnie czekają. Do czytania dłuższych tekstów na ekranie komputera polecam Evernote Clearly (http://evernote.com/intl/pl/clearly/) – też działa na zasadzie wtyczki do przeglądarki. Jeden klik i możesz ustawić sobie wielkość czcionki, kontrast i pozbyć się przeskadzaczy ze strony. Często z tego korzystam, gdy czytam teksty potrzebne mi w pracy.<br /><br />Wracając do audiobooków. Coraz więcej sklepów oferuje je w przystępnych cenach, dzięki czemu nie trzeba szperać na Chomiku czy Torrentach. Dla mnie audiobooki są świetne do słuchania tekstów, które już kiedyś słyszałem lub „nieobciążających intelektualnie”. Mój samochód ma funkcję „timer” – dzięki niej, dowiedziałem się, że w aucie spędzam średnio 8 godzin tygodniowo (a dojeżdżam tylko do pracy, siłownii i do domu – czasem na jakieś spotkanie na mieście). To pełny dzień pracy. 600 stron „Diuny” to około 24 godzin audiobooka. Gdybym słuchał jej tylko w aucie przerobiłbym ją w 3 tygodnie. Wśród naszych rodaków spada czytelnictwo. A wystarczy jeden tydzień w aucie aby przerobić książkę standardowej objętości. W ciągu roku to ponad 50 książek. <br /><br />Największa wada audiobooków czy innych elektrocznicnych książek to brak możliwości zaznaczania ulubionych fragmentów. Mam kilka takich książek, które są pełne podkreśleń, gwiazdek i wykrzykników. Pewnych książek nie wypada po prostu czytać w trakcie stania w korku czy przy szorowaniu muszli klozetowej (choć pewne akurat do tego ostatniego się nadają:P). Santorski, Jung, czy Caroll wymagają ciszy, skupienia i przygotowanego ołówka.<br /><br />Jeszcze jednym minusem audiobooka jest brak „zakładek” – pauzuje odtwarzacz, przechodzę do słuchania muzyki, i gdy chcę wrócić do książki to tracę kilka chwil na znalezienie fragmentu, na którym skończyłem.<br /><br />Przy okazji obecnego czytania „Diuny” zupełnie przypadkowo wpadłem na sposób czytanio-słuchania książki – trochę papierowo a trochę audio i dzięki temu w 10 dni przerobiłem już 3 z 6 tomów (około 1000 stron). Od dziś już chyba każdą interesującą pozycję będę w ten sposób „pochłaniał”. <br /><br />Reasumująć - jeśli myślisz, że masz za mało czasu na czytanie... jak zwykle jest to kwestia priorytetów i zaplanowania sobie tego czasu :)<br /><br />Ja dalej trzymam się tego, aby raz w tygodniu znaleźć godzinę lub dwie na spokojne czytanie papierowej książki. Do tego audiobook na siłownię lub do samochodu. A na krótkie chwile bezczynności - artykuły czy felietony z internetu do czytania na ipadzie / telefonie.</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-76790663466400550102013-08-04T22:01:00.002+02:002013-08-04T22:02:05.147+02:00„It`s all about living your dream, not dreaming your life”…czyli rzecz o największym kłamstwie świata.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Mój przyjaciel ostatnio powiedział mi, „wiesz – zazdroszczę Ci tego Twojego apetytu na życie”. A moi rodzice często powtarzali mi „jeszcze będziesz miał na to czas”, gdy chodziło o coś innego niż nauka. No dobra – nie robię z nich tyranów. Rozumiem, w jakich czasach żyli i czego chcieli (chcą) dla mnie. Pewnie jak większość rodziców – tego co najlepsze dla swoich dzieci. Zawodowo uczę ludzi oszczędzania i inwestowania (i parędziesiąt innych rzeczyJ). To bardzo słuszne i odpowiedzialne – odłożyć coś sobie na „gorsze czasy”, które mogą nadejść. Odsyłam Cię Czytelniku do badania z dzieciakami i cukierkami, przeprowadzonego przez W.Mischela w 1972 roku na Uniwersytecie Stanforda. W badaniu brała udział pewna ilość 4-6 latków, którym dano cukierka. Jeśli nie zjadły go przez jakiś czas – to dostawały drugiego. Jak zjadły go od razu – nie dostawały nic więcej (to tak w dużym skrócie – w Internecie znajdziesz opis badania)</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Wyszło z niego m.in. to, że dzieci, które umiały poczekać na „odłożoną gratyfikację” – zyskiwały więcej (dwa razy tyle cukierków). Na tym nie koniec. Po 20-tu latach odnaleziono uczestników badania i wyszło na to, że zdecydowana większość dzieciaków, które nie zjadły od razu cukierka w trakcie badania, radzi sobie lepiej w dorosłym życiu, niż te, które od razu spałaszowały łakocie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Wszystko pięknie. Wychodzi na to, że trzeba ciężko pracować i odkładać przyjemności na potem. Mocno protestanckie. W końcu – „masz jeszcze na to czas”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
To może podam kilka przykładów z mojego życia:</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- Paulina lat 23 – chora na stwardnienie rozsiane</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- Karolina lat 41 – praca, praca, praca… w końcu znalazła faceta, z którym chciałaby mieć dziecko. Ciągle wydawało jej się, że ma jeszcze czas… szkoda, że już nie może mieć dzieci</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- Kamil – zmarł tragicznie w wieku 24 lat zostawiając dziewczynę i dziecko…</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- Derihon – kurcze – przegadałem z nim wiele wieczorów w klubie, w którym kiedyś byłem meblem, a nawet nie pamiętam jego imienia. Też zmarł tragicznie.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- moja ciocia Renee – 45 lat – aktywna matka 3 dzieci – stwardnienie rozsiane przykuło ją do wózka</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
To tylko kilka przypadków. Ostatnio mój Klient – kardiochirurg opowiadał mi, jak się zmienia świat. Ilu trzydziestolatków trafia do niego z zawałem serca. Wyścig szczurów wykańcza. Raz na rok wywalczony tygodniowy urlop, deadline, ciśnienie, stres, kawa,fajek, kreska i w piątek imprezka. A życie mija.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Wmawianie sobie „będę miał jeszcze na to czas” jest oszukiwaniem samego siebie. Skąd wiesz <strong>ile tego czasu</strong>jeszcze Ci pozostało ? No nie wiesz… uświadamiasz to sobie, gdy kogoś, obok Ciebie trafi jakieś paskudztwo. Pozostaje wtedy tylko powiedzieć „był taki młody – miał jeszcze całe życie przed sobą…” Sam tego nie doceniałem przez kilka lat i zapierniczałem jak głupi w swoim własnym kołowrotku. Gdy koledzy imprezowali, wyjeżdżali z dziewczynami i czerpali pełnię studenckiego życia ja zakuwałem, zakładałem fundacje, firmę i robiłem różne projekty.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Oczywiście przyniosło mi to dobre efekty – fakt. Osiągnąłem jakąś tam pozycję, jakiś tam status i teoretycznie nie powinienem narzekać. A jednak, zdaję sobie sprawę ile na to poświeciłem, ilu rzeczy nie przeżyłem oraz wiem, że pewnych rzeczy nigdy nie nadrobię. A może nadrobię ?</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Sam nie wiem. Na poziomie intelektualnym – wiem, że nie nadrobię. Za to na poziomie emocjonalnym, wspomniany na początku „apetyt na życie” – pcha dalej po jeszcze więcej endorfin. Być może moje życie (być może Twoje też) to takie wahadło, które przechyla się w różne strony – od pracoholizmu po „chciwość życia” i szuka swojego punktu równowagi. Gdybym wiedział ile mi jeszcze czasu zostało to łatwiej byłoby go odnaleźć. Póki tego nie wiem (a szanse na to, że się dowiem są malutkie) to nie uwierzę w „masz jeszcze na to czas”. Jeśli możesz coś teraz zrobić – spełnić swoje marzenie, odważyć się na szczere słowa, być w pełni sobą (ze wszystkimi tego konsekwencjami). Just do it. Ostatnie kilkanaście miesięcy to ciągła jazda na endorfinowym haju, przeplatana strzałami od życia. Ciężko pracuje a następnie spełniam swoje marzenia (może nie tylko swoje ?), ale nie zapominam o tym, co <strong>może</strong> (i mam nadzieję, że jest) być jeszcze przede mną…</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Odkładam na emeryture, mam polisę na życie, szanuję swoją pracę …ale nie zapominam o Paulinie, Karolinie, Kamilu oraz o paru sytuacjach, gdy życie prawie mignęło mi przed oczyma. W takich chwilach uświadamiam sobie, że „masz jeszcze na to czas” to jedno z największych kłamstw świata.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ponoć 70% czasu nasze umysły spędzają na analizowaniem zdarzeń z przeszłości lub wyobrażaniem sobie tego, jak chcemy aby wyglądało nasze życie w przyszłości. Kilka miesięcy usłyszałem takie powiedzenie – „It`s all about living your dream – not dreaming your life”… bardzo mi się spodobało. I staram się je realizować...póki jest jeszcze na to czas :)</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-9219318693905765342013-07-23T23:49:00.001+02:002013-07-23T23:50:45.682+02:00Chwilunia ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
„That's why we seize the moment try to freeze it and own it, squeeze it and hold it Cause we consider these minutes golden And maybe they'll admit it when we're gone Just let our spirits live on”<br />
<br />
Eminem -"Sing for the Moment" - http://www.youtube.com/watch?v=D4hAVemuQXY</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Chwila, chwilunia, chwiluńka. To z nich składa się nasz każdy dzień, tydzień, miesiąc rok. Ostatnio mam z koleżanką z pracy takie dziwne przemyślenia, że z wiekiem dni mijają coraz szybciej. Piszę to ze swojej perspektywy – 30-letniego faceta o dosyć intensywnym trybie życia. W ciągu ostatnich dwóch lat przeżyłem chyba więcej niż przez poprzednie 28…albo tylko tak mi się wydaje, bo intensywniej to odczuwam. Jak byłem młodszy i patrzyłem na życie mojej siostry ciotecznej (starsza ode mnie o 11 lat) to uważałem, że 30-latkowie to już przeważnie poukładani ludzie z rodzinami, stabilną pracą i nudnym przewidywalnym życiem. Dziś jestem w tym miejscu i zdecydowanie coś mi tu nie pasuje. Może obracam się w dziwnych kręgach, ale mało znam osób, których życie wygląda tak, jak wyobrażałem sobie 30-latków dekadę temu.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Mniejsza z tym. Pewna dziewczyna ze wschodu zwróciła mi ostatnio uwagę na pewien fakt. Patrzymy na świat z perspektywy „mam dopiero XX lat – mam jeszcze na to czas”. Halo ! Tu ziemia ! Masz XX lat, ale nie wiesz ile będziesz żył. Wedle danych GUS z 2012 roku Polacy żyją średnio 72,4 a Polki 80,9 lat. Statystycznie przeżyłem już 40% swojego czasu na ziemi. Zostało mi około 40 lat. A kto wie czy jutro się obudzę. Czy dojadę jutro szczęśliwie do pracy i wrócę z niej do domu? Lubimy zakładać, że będziemy żyli długo i szczęśliwie a wszystkie nieszczęścia nas ominą (sprzedawałem trochę ubezpieczeń na życie – wielu z moich niedoszłych Klientów ma przeświadczenie, że są nieśmiertelni:) </div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ta moja znajoma wychodzi z założenia – „zostało mi tylko 45 lat życia – muszę się nim nacieszyć teraz”. Przyznam szczerze, że byłem trochę zdziwiony takim podejściem – pierwszy raz się z czymś takim spotkałem. Fajnie, bo się kobieta realizuje – spełnia swoje marzenia, realizuje pasje i dużo podróżuje. Ja od pewnego momentu jestem takim „narkomanem życia”. Staram się z niego wycisnąć ile wlezie – tu i teraz. Te chwile, chwilunie – każdego dnia jest wiele świetnych. Uruchamiamy czasem naszego „automatycznego pilota” i zapominamy o tym jak to fajnie jest stać w korku do pracy. Jechać własnym autem do pracy. W kraju, gdzie co dziesiąty rodak nie ma pracy a samochód (zwłaszcza dobry - a takimi raczej jeżdżą czytelnicy tego Bloga) kosztuje kilkanaście do kilkudziesięciu (o tych ponad 100 nie wspominam) tysięcy złotych. Dla przypomnienia – średnia krajowa to ponad 3,500 zł. Średnia – nie mediana…</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ponoć Robert Korzeniowski spytany kiedyś o to, jak jest w stanie przejść 50km. Odpowiedział coś w stylu, że nie myśli o tym, że to jest 50 km. To po prostu 5, potem kolejne 5 i tak jeszcze kilka razy. Nie chce mi się teraz szukać konkretnego cytatu. Z jednej strony zapominamy czasem o fajnych chwilach w naszym życiu (niedoceniamy tych przepięknych 100 metrów naszej wędrówki) a z drugiej strony staramy się czasem wyobrazić sobie cała, pięćdziesięciokilometrową, trasę przed nami. Jeszcze parę lat temu miałem w głowie taki plan na swoje życie – „roadmap”. Tu praca, tu żona, potem dziecko albo dwoje, domek, emeryturka etc. I gdy tak sobie o tym myślałem – to się bałem – „jak ja to wszystko ogarnę”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Od pewnego czasu jestem jak wahadło – wychylam się na drugą stronę aby sprawdzić, w jakim położeniu czuje się komfortowo. Zamiast analizować, rozkładać wszystko na czynniki pierwsze i planować długoterminowo bawię się chwilą. Taki moment zatrzymania się, odepchnięcia wszystkiego od siebie co nas martwi i skoncentrowaniu się na tu i teraz. Wiesz drogi Czytelniku, jak fajnie jest być na koncercie swojej ulubionej kapeli, czuć w trzewiach dudnienie basu, w nosie zapach błota, potu i alkoholu a w uszach dźwięki ulubionych piosenek ? W takich momentach nie chcę myśleć o zaległych raportach czy problemach z ludźmi w moim życiu. To są takie momenty do „zamrożenia” i zapamiętania. Fajnie się czasem zatrzymać na moście i podziwiać zachód słońca nad wodą. Fajnie jest złapać taką chwile i się nią nacieszyć, nie bacząc na konsekwencję. Ostatnio zatrzymałem się gdzieś na trasie aby podziwiać widoki. Teoretycznie mogłem mieć z tego niemiłe konsekwencję w postaci mandatu za postój w niedozwolonym miejscu. W danej chwili – nie miało to znaczenia. Skoro było dobrze, to po co się martwić konsekwencjami. W ciągu ostatnich kilku tygodni miałem wiele takich sytuacji gdy poddałem się chwili aby zobaczyć – co się stanie. Mój kolega ma taki tekst – „chodź do baru na kolejkę – zobaczmy co się stanie”. Często działa :)</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Zauważyłem, że jak czasem odpuszczę zastanawianie się nad <strong>wszystkimi</strong> możliwymi scenariuszami rozwoju sytuacji i pozwolę sobie na popłynięcie razem z falą, to wychodzi mi z tego bardzo fajny ślizg. Czasem oczywiście roztrzaskam się o skały i opiję słonej wody. A potem już tylko dwie opcje – „sink or swim”. Skoro jeszcze do Was piszę, to znaczy, że pływam :)</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ja oczywiście mógłbym jeszcze jakieś anegdotki przytoczyć lub kilka przykładów z życia mojego lub moich znajomych, ale aby Was nie zanudzać będę dążył do konkluzji.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Fajnie jest żyć chwilą. Złapać ją, i wycisnąć z niej ile się da. Z drugiej strony –„łapanie chwil” męczy i uzależnia. Ahh…ale ten zastrzyk adrenaliny i głos w głowie „co się za chwilę wydarzy” i to przyśpieszone bicie serca…</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Z drugiej strony – komfortowo jest też wiedzieć dokąd się idzie i jaki ma się plan na siebie. Znaleźć odrobinę przyjemności w swojej codziennej rutynie. Nie pozwolić aby jakąś chwila przyjemności zrujnowała to, co mozolnie budujemy od lat.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Przecież nie mówiłem, że będzie lekko, łatwo i przyjemnie. Cała trudność to wypośrodkować to „wahadło” w dobrym momencie. Wiedzieć, aby gdy dajemy ponieść się chwili, jakie mogą być tego konsekwencje. Zdawać sobie również sprawę z tego, że w codzienności jest masa chwil wartych zapamiętania i docenienia. Dziś miałem fajny dzień. Kolejny do kolekcji. Wiem, że nie wiem ile ich jeszcze przede mną. Dlatego biorę kieliszek z winem, odpalam dobrą płytę i idę podziwiać pełnię księżyca. Kiedy Ty ostatnio miałeś/miałaś chwilę na to, aby zrobić coś podobnego ?</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-37013386525192528262013-06-12T00:12:00.001+02:002013-06-12T00:13:10.364+02:00We are a liitle broken & that`s okay…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Kojarzycie takie obrazki „We are a liitle broken & that`s okay…”? jeśli nie, to przed chwilą wrzuciłem na walla. Są takie momenty gdy masz ochotę powiedzieć „nie jest kurwa okej”. Albo parafrazując klasyka filmowego „jest zajebiście daleko od okej”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
No dobra – dziś mam chyba taki dziwny dzień. Za dużo się ostatnio dzieje. Zarówno tych dobrych i świetnych rzeczy jak i tych totalnie skurwiałych, od których bierze mnie obrzydzenie do ludzi.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Często pisałem tutaj, że trzeba koncentrować się na swoich mocnych stronach i je rozwijać. To bardzo mądra i słuszna strategia. Niemniej każdego z nas czasem dopadają w życiu te momenty i sytuacje gdy musimy się zmierzyć z naszymi słabymi stronami. Czasem dwa jednego dnia…albo cztery w tygodniu. Nie napiszę o co konkretnie chodzi – nie będę tu uprawiał aż takiego eksihibcjonizmu;) Pozostańmy na tym poziomie ogólności.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Życie to trochę taki RPG – rozwijasz swoje drzewko umiejętności i w miarę możliwości wybierasz te „questy”, w których jesteś dobry. Ostatnio właściwie takie dostawałem i zdobyłem sporo „experience points”. To daje kopa. Człowiek czuje, że żyje. Robić to, w czym się jest dobrym i spijać z tego profity. Fajnie. Pięknie. A potem znowu trzeba się zmierzyć ze swoimi „obszarami do rozwoju” (trenerzy mawiają tak na „słabe strony”:))</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
. Okazuje się, że brak pewnych zdolności może być dokuczający na tyle, że nie rekompensują ich mocno rozbudowane „mocne strony”. Siedzę sobie, pije whisky, piszę tą notkę i bardzo chciałbym dać sobie i Wam jakąś mądrą radę … z cyklu tych życiowych. I wiecie co ? Jedyne, co do mnie trafia to ten obrazek, od którego zacząłem wpis. Trzeba się pogodzić z tymi „broken parts” i próbować, próbować, próbować. Być może dziś nie mam na to siły, ale znajdę ją jutro albo pojutrze. Na razie musi starczyć „that`s okay”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Dobra – konkluzja – przecież ona zawsze jest w moich tekstach, więc i dziś bez niej nie skończę. Masz drogi czytelniku możliwość odnalezienia swoich mocnych i słabych stron – zrób to ASAP. To bardzo przydatna wiedza. A jak mawiają „wiedza zastosowana w praktyce, to potęga”. Gdy już wiesz w czym jesteś dobry, to to rób. „Do it for Money Or for free – never for cheap”. A gdy wiesz w czym jesteś słaby… no cóż… jeśli się nie da uniknąć zderzania się z tymi obszarami życia – to przyjmuj ciosy na klatę i idź dalej.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Wbrew wyidealizowanemu obrazowi świata, który nam serwujemy – każdy z nas ma prawo do bycia czasem słabeuszem w pewnych obszarach. I wierz mi lub nie, ale trzeba mieć naprawdę duże <em>cojones </em>aby się do tego przyznać. Hm… a wiesz, że przyznanie się do tego, jest pierwszym krokiem do … zmiany. Choćby drobnej i długotrwałej, ale jednak zmiany.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
P.S. – spodziewałem się, że będzie to moja najbardziej pesymistyczna notka na tym blogu … a znowu wyszło inaczej ;)</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-56306283682376521592013-05-29T23:45:00.001+02:002013-05-29T23:45:14.333+02:00Jak zakneblować "Wewnętrznego Krytyka" <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Znasz to uczucie ? Wychodzisz ze spotkania z Klientem i od razu myślisz sobie … „Motyla noga (no pewnie myślisz sobie coś innego, ale dbajmy o czystość języka;) – przecież mogłem jeszcze powiedzieć to i to…” .</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Czasem zagłuszamy ten głos ale to nie pomaga i czujemy się tylko gorzej. Kiedyś byłem na szkoleniu prowadzonym przez Piotra Domurada. Zapamiętałem z niego magiczne trzy pytania, które warto zadać sobie po każdym spotkaniu z Klientem.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- co zrobiłem dziś dobrze i z czego jestem zadowolony ?</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- co mógłbym zrobić dziś lepiej ?</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
- co uczynię aby następnym razem robić to lepiej ?</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Jeśli też masz skłonności do perfekcji to zrozumiesz, że pierwsze pytanie ma za zadanie sprawić, że poczujesz się lepiej. Przeważnie skupiamy się na tym, czego zabrakło, a nie za tym co mamy. Drugie pytanie specjalnie nie jest zadane „co zrobiłem dziś źle”. „Co mógłbym zrobić lepiej” zakłada że jestem/jesteś w stanie robić ciągle coś lepiej. A ostatnie pytanie … sama wiedza nie wystarcza. Jak mawiają moi znajomi „Wiedza to nie jest potęga. Wiedza zastosowana w praktyce to potęga”. Gdy zdiagnozowaliśmy obszar do poprawy to od razu warto ustalić plan działania na przyszłość.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Całość zajmuje może minutę. Po każdym spotkaniu z Klientem można znaleźć na to chwilę. Kiedyś miałem nawet swój arkusz do odpowiadania na te pytania po każdym spotkaniu z Klientem.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
A co jest w tym najtrudniejsze ? Konsekwencja i wytrwałość. Z czasem można zacząć udzielać tych samych odpowiedzi. Sęk w tym, że pytania pozostają te same, a zmieniać mogą się tylko odpowiedzi. Jeśli ciągle popełniasz te same błędy, to znaczy, żę nie udzieliłeś sobie szczerej i poprawnej odpowiedzi na pytanie numer trzy.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
To jest moment, w którym drogi Czytelniku możesz zacząć się zastanawiać „czemu ten gość pisze o sprzedaży – mnie to nie dotyczy”.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Otóż Ty też sprzedajesz. Każdy z nas sprzedaje. Świadomie lub nie. Idąc do odpowiedzi w szkole – sprzedajesz swoją wiedzę – zapłatą są oceny. Gdy masz złe oceny, to sprzedajesz rodzicom wymówki dlaczego tak jest („Pani się na mnie uwzięła:P). Idąc na rozmowę o pracę – sprzedajesz siebie. Ba – randki to przecież kwintesencja sprzedawania. Analiza potrzeb „Klientki/Klienta”, prezentacja „oferty”, no i domknięcie „sprzedaży”. Znam wiele osób z mojej (jak i wielu innych), którzy uważają, że nie sprzedają – oni „doradzają”, „konsultują” i tak dalej i tak dalej. Genialnie sprzedali sami sobie, że nie sprzedają ;) Ot taki paradoks.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Wspomniane wyżej przeze mnie 3 pytania to cudowny sposób na zabicie naszego „wewnętrznego krytyka”, który u większości ludzi odzywa się gdy robimy coś nowego. Jeśli nie nauczysz się nad nim panować znajdziesz się na równi pochyłej do permanentnego doła i depresji. Nikt nie jest idealny i zawsze można zrobić coś lepiej, szybciej, taniej, bardziej sexy i lepiej. Czy jest sens się tym przejmować ? Każdy racjonalnie myślący człowiek powie, że nie. Sztuką jest pojąć to na poziomie emocjonalnym.</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Mi pomogły w tym 3 pytania, które zadaje sobie zawsze gdy robię coś nowego lub powtarzalnego. Spróbuj i Ty, a i Tobie będzie się za każdym razem żyło o jeden % lepiej :)</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-2446329530029711412013-03-19T23:25:00.000+01:002013-03-19T23:25:06.449+01:00Czy nic Ci nie umyka ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
Pamiętam jak kiedyś jechałem autem w delegację do Wrocławia. Jechałem z moją współpracowniczką, która była nieco blada na widok mnie rozmawiającego przez telefon, ustawiającego trasę GPSie i kierującego pojazdem jednocześnie. Kiedyś żyłem w przekonaniu, że taki multitasking to cenna umiejętność. Ot takie czasy. Zapierdalamy za … no właśnie … za czym ?<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Za kasą ? znam masę ludzi bardzo bogatych. No jeśli za „Bogactwo” uznamy stan ich kont bankowych lub posiadanych nieruchomości. Ba – stać ich nawet na opłacenie dwóch albo i trzech opiekunek do dzieci aby móc spokojnie siedzieć … po 12-16h w pracy… Pewnie stać ich też na megahiperduper wakacje na drugiej półkuli w hotelu z pierdyliardem gwiazdek. No i obowiązkowo na najnowsze blackberry, z którego mogą odbierać i wysyłać maile.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ze swoim zamiłowaniem do wielozadaniowości też byłem na tej ścieżce. Wspominałem tu już kiedyś o książce „Dobre życie” Jacka Santorskiego. Tej książce po raz pierwszy przeczytałem o uważności. To jest chyba książka, która najmocniej zmieniła moje życie (dzięki mojej siostrze, która mi ją poleciła;) W 2011 pierwszy raz przeczytałem o „mindfulness”. O byciu tu i teraz całym sobą. Zamiast spędzać 6 godzin na spacerze ze swoim dzieckiem ale myślami być w pracy lepiej poświęcić 1 godzinę, ale w pełni skoncentrować się na tym gdzie i z kim jesteśmy. Nie zdarzyło Wam się nigdy być na randce, czy spędzać fajny wieczór (albo noc ;) z partnerem/partnerką a myślami być gdzie indziej ?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Brzmi łatwo…ale zrobić ciut ciężej. Nie byłbym jednak sobą, gdybym nie napisał, że na wszystko jest sposób. U mnie pierwszym krokiem było zredefiniowanie multitaskingu. Na ten dobry i zły. Zły to robienie raportów a przy okazji sprawdzanie fejsa, czytanie maili etc. Typowy tryb pracy większości z nas… wybitnie nieefektywny. Grzegorz (http://grefektywnie.pl/) mnie tego oduczył. Oprócz tego wprowadziłem w swoje życie metodologię GTD. Dzięki czemu przeważnie nie muszę obciążać swojego umysłu zastanawianiem się co mam jeszcze do zrobienia, czy o czymś nie zapomniałem i tak dalej. Zainteresowanych odsyłam do strony Grzegorza i do lektury w necie. Na początku 2011 zacząłem współpracę z Grzegorzem co już przełożyło się na więcej wolnego czasu na przyjemne rzeczy i bardziej wydajną pracę. A w tym roku – w połowie lutego rozpocząłem 8-tygodniowy kurs uważności (WWW.uwazni.pl) . Długo się za to zabierałem. Obecnie jestem w połowie tego kursu.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Tak łatwo powiedzieć – „bądź tu i teraz”. Zrób drogi Czytelniku drobne ćwiczenie i usiądź sobie wygodnie. Wyłącz komputer, muzykę, telefony i inne cuda techniki. Posiedź w ciszy 15 minut i nie myśl o niczym konkretnym. Skup się tylko na oddychaniu. Spoko – mi też na początku nie wyszło. Okazuje się, że nas umysł pracuje cały czas… wiecie jakie jest pierwsze „ćwiczenie” na kursie ? Rodzynek. Dostajesz do ręki rodzynkę. Co podpowiada automatyczny pilot w naszych głowach ? Rodzynka à Owoc à Jedzenie à Rodzynkę należy zjeść. Zamiast tego przez dobre 10 minut obserwowałem rodzynkę. Każdym zmysłem. Dotyk, zapach, smak czy chociażby słuch. Nigdy nie wpadłbym na to aby słuchać rodzynki. A jednak jak się ją pogniecie to wydaje dźwięk. „Uważność” dezaktywuje autopilota w naszych głowach. Ćwiczeń jest więcej. Większość z nich jest trudna i żmudna. Tak. Dobrze przeczytaliście. Trudna i żmudna. Ale umówmy się – nie dla każdego podnoszenie sztangi na siłowni jest jakieś ekscytujące. To samo miejsce, ta sama sztanga – zmienia się może ciężar. I to jest motywacja – z każdym treningiem dźwigam więcej. Tak samo jak z każdym treningiem uważności mój „mięsień uważności” jest silniejszy.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Może za wcześnie aby pisać o efektach, ale zaryzykuje. Czego się nauczyłem ? Jestem gościem który bardzo dużo czasu spędzał na analizowaniu tego co było i planowaniu tego co się może wydarzyć… To, co już było… no było i nie wróci. Więc nic z tym nie zrobię. A co się wydarzy – jak się wydarzy to zareaguje. Warto być przygotowanym, ale nie ma co spędzać nieskończonych godzin na zastanawianiu się „co będzie jeśli” … życie ucieka. W optymistycznym scenariuszu… te wszystkie czarne scenariusze w naszych głowach… nigdy się nie ziszczą. W negatywnym … możemy nawet nie dożyć ich realizacji. Kto wie czy jutro jadąc do pracy nie będę miał wypadku i czy to nie jest ostatnia notka ? tu i teraz jest sporo fajnych rzeczy – warto je w końcu dostrzec. Koniec z odkładaniem życia na potem. Jest kilka marzeń, które zawsze chciałem spełnić. Po co z tym czekać – planuje je spełnić teraz i rozkoszować się tym. W całości.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Udało mi się założyć sobie „kotwicę” (tak to chyba w NLP się nazywa) na „tu i teraz”. Gdy tylko moje myśli odbiegają gdzieś w przyszłość – przypominam sobie gdzie jestem i co robię. To co jest tu i teraz. To co odczuwam – jest pewne i odczuwalne. A nie oto chodzi aby w pełni odczuwać chwile ? Pamiętam jak kiedyś byłem na diecie przez 16 tygodni. Wymagała ona sporo przygotowań i zachodu … kupić składniki, pilnować określonych godzin jedzenia i przygotowywania dziwnych posiłków. No dobra – to ostatnie akurat jest fajne, bo nauczyłem się gotować. Pamiętam, że dietetyczka spytała się mnie:</div>
<div>
<br /></div>
<div>
„Gdyby miał Pan kryzys w diecie i chciał Pan zgrzeszyć – to co by Pan zjadł”.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Po chwili odpowiedziałem – „czekoladowe biszkoptowe ciasto z wisienką”.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
No i miałem kiedyś taki kryzys. I poszedłem na to ciastko. Co jest najśmieszniejsze – że dokładnie pamiętam jak 6 grudnia 2010 roku jadłem w kawiarni Grycan w Arkadii to ciastko… i jadłem je dobre 20 minut delektując się każdym kęsem. Od tego czasu jadłem pewnie wiele moich ulubionych ciastek czekoladowych z wisienką. Czy któreś tak pamiętam. Nie.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ponoć ludzie, którzy otarli się o śmierć zmieniają swoje podejście do życia. Nagle wyjaśniają sobie sprawy z przyjaciółmi, z rodziną, z partnerami i cieszą się życiem i mają świadomość jego ulotności i czerpią z każdej chwili. Nergalowi się odmieniło po wygranej z białaczką… mi się odmienia po wprowadzeni uważności. Ta wersja jest milsza – obędzie się bez chemii ;)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Do konkretów. Co się zmieniło.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Jak jestem w pracy – to jestem w pracy. Muszę sobie w tym trochę pomagać – świetnie działa blocker rozpraszających stron (FB) oraz zdjęcie w moim gabinecie z wizualizacją mojego marzenia. Odkryłem, że łatwiej mi idzie jeśli sam sobie ustawię ramy w których działam. Przykładowo ostatnio laptop służbowy zostaje w biurze. Nie zabieram go do domu. Po powrocie do domu mam swój rytuał. Zdejmuje gajer, szybki prysznic i wbijam się w dresik (ale niestety bez trzech pasków). I od tej pory jestem w trybie domowym. Nie myślę o pracy. Nawet ostatnio nie odebrałem (przez przypadek) telefonu służbowego. I wiecie co ? świat się nie zawalił – sprawa musiała poczekać do następnego dnia. I wszyscy żyją i mają się dobrze :)</div>
<div>
Przeważnie jak jechałem do pracy to sprawdzałem maile lub sprawdzałem listę zdań. To taka zła „wielo zadaniowość”. Pomijając fakt zagrożenia drogowego, które stwarzałem omijała mnie frajda z jazdy do pracy. Tak – dobrze czytacie – droga do pracy może być fajna. Miło jest wsiąść do samochodu, odpalić ulubioną muzykę i jechać. Tak po prostu. Jacek Walkiewicz wspomina często o ludziach stojących w korku w swoich autach za 250 000 zł. Fajnie jest doświadczyć stania w korku w swoim własnym wygodnym samochodzie (mimo iż nie za 250 k) i rozkoszowaniu się muzyką. Na korki wpływu przecież nie mam – po co się stresować ? Aby mnie nie kusiło – ostatnio telefony (służbowy i prywatny) jadą w bagażniku.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
W ciągu dnia medytuję – a przynajmniej próbuje – jak pisałem kilkanaście zdań temu – ćwiczenia uważności są nudne i trudne – ale skoro po 4 tygodniach widzę już efekty – to działam dalej :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Wow…ale się rozpisałem… czas na konkluzję. Jakiś czas temu odpowiedziałem sobie na pytania</div>
<div>
- co lubię?</div>
<div>
- co mi sprawia przyjemność?</div>
<div>
- z kim lubię spędzać czas?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Poprzestawiałem swoje priorytety po to aby spędzać czas z wartościowymi ludźmi którzy wnoszą coś w moje życie (przy okazji liczba moich „znajomych” na FB zmalała o 25% ^_^). Gdy jestem w pracy to koncentruje się na pracy aby zarobić pieniądze (nigdy nie ukrywałem, że są środkiem do celu – a nie celem samym w sobie) aby nadchodzące miesiące spędzić w gronie przyjaciół na urlopie oraz na kilku(nastu) koncertach i festiwalach (to ta rzecz, która sprawia mi przyjemność). Do tego planuje spełnić swoje motoryzacyjne marzenie. I na każdym z tych koncertów (na większość dojadę moim wymarzonym autem) będę „tu i teraz” chłonąc każdy dźwięk i każdą chwile.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Nie pozwól aby ominęło Cię jakieś „czekoladowe biszkoptowe ciasto z wisienka” i spraw je sobie od czas do czasu. ZASŁUGUJESZ NA TO.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Derek (Vinyard z „American History X” mówi, że dobrze zakończyć pracę cytatem, że ktoś na pewno powiedział to lepiej. Więc jak masz problem z końcówką ukradnij ją komuś i zakończ z fasonem. No to ja zakończę cytatem z jednego z moich idoli. Lester Burnham z „American Beauty”</div>
<div>
<br /></div>
<div>
„ I had always heard your entire life flashes in front of your eyes the second before you die. First of all, that one second isn't a second at all, it stretches on forever, like an ocean of time... For me, it was lying on my back at Boy Scout camp, watching falling stars... And yellow leaves, from the maple trees, that lined our street... Or my grandmother's hands, and the way her skin seemed like paper... And the first time I saw my cousin Tony's brand new Firebird... And Janie... And Janie... And... Carolyn. I guess I could be pretty pissed off about what happened to me... but it's hard to stay mad, when there's so much beauty in the world. Sometimes I feel like I'm seeing it all at once, and it's too much, my heart fills up like a balloon that's about to burst... And then I remember to relax, and stop trying to hold on to it, and then it flows through me like rain and I can't feel anything but gratitude for every single moment of my stupid little life... You have no idea what I'm talking about, I'm sure. But don't worry... you will someday.”</div>
<div>
<br /></div>
<div>
P.S. moje motoryzacyjne marzenie jest tak samo krwisto-czerwone jak ten „Firebird”</div>
</div>
<div>
<br />
http://www.youtube.com/watch?v=VGiI-MuTWf0</div>
<div>
<br /></div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-66776201877079265682013-02-10T19:37:00.004+01:002013-02-10T19:37:32.190+01:00„Umysł potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia.” <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
„Umysł potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia.”</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
[Tyrion Lannister]</div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
</div>
<div style="padding: 0px;">
Tak – to chyba mój ulubiony bohater z „Gry o Tron” – a właściwie z „Pieśni lodu i ognia”. Karzeł, a jednak dosyć wpływowa postać. Nie każdy musi być świetny we wszystkim, prawda ? Mi też brakuje kilku cech przydatnych w dzisiejszych czasach, lecz mogę to nadrobić innymi. Zgodnie z moją autorską teorią substytutów … swoją drogą mógłbym kiedyś i o niej napisać. To kiedy indziej. Dziś o książkach. Pamiętam jak moja mama mnie katowała abym czytał „W pustyni i w puszczy”… jak ja się od tego wymigiwałem… W sumie to nie lubiłem książek … nudne – po co czytać jak jest komputer. Aż do czasu gdy zagrałem w „Dune 2”. Mama ledwo mogła mnie oderwać od komputera. Oderwała na dobre gdy średnia ocen w szkole drastycznie spadła ^_^. Niemniej powiedziała mi „wiesz synu – jest taka książka – Diuna. Gra, w którą tak zawzięcie grasz powstała na jej łamach”. No to młody Rafał odkrył gdzie jest takie magiczne miejsce jak biblioteka i pobiegł tam w podskokach. Założyłem sobie kartę i rzekłem:</div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
- „Diunę” poproszę…</div>
<div style="padding: 0px;">
- Czy jesteś pewny chłopcze – odparła bibliotekarka</div>
<div style="padding: 0px;">
- oczywiście – to ponoć krótkie jest – mama mówiła, że niecałe 100 stron...</div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Chwilę później trzymałem w rękach ponad 600-stronicowe tomiszcze… zerknąłem na tylną okładkę… w tym momencie uświadomiłem sobie, że trzymam w rękach tom pierwszy z sześciu. Niecały tydzień później zgłosiłem się po kolejny tom… a następnie kolejny i kolejny. Okazało się, że czytanie jest fajne. I to jak – wciąga niesamowicie – trzeba tylko trafić na coś odpowiedniego. W liceum z kolegami często dyskutowaliśmy o książkach, które czytaliśmy. Dwóch moich kolegów sporo pisało samodzielnie i dużo czytało. Pamiętam, że wtedy na długo przed kanonem lektur trafiliśmy na „W drodze”, „Upadek” czy choćby „Dżumę”. W naszym gronie nie było chyba zakrapianej imprezy, w trakcie której nie rozmawialibyśmy o książkach, które aktualnie czytaliśmy. Pamiętam, że pochłaniałem książki jedna za drugą. </div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Potem przyszły studia – oj wtedy to się czytało… choć nie zawsze były to pasjonujące lektury… jakie studia takie lektury. Pamiętam, że czytanie 1000 stron tygodniowo nie stanowiło jakiegoś wielkiego wyzwania. A po studiach… ilość czytanych książek spadła diametralnie… tak jak i szybkość czytania.</div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Z danych Biblioteki Narodowej wynika, że wciąż 56% Polaków nie czyta <strong>żadnej</strong> książki w ciągu roku (włączając w to słownika, książki kucharskiej, albumu czy przewodnika). O zgrozo… na co się to przekłada? Na to, że wolniej czytamy. Tak jak chodzenie na siłownię wymaga pewnej regularności aby być coraz sprawniejszym a 2-3 miesiące przerwy powodują znaczący spadek formy, tak samo nieczytanie skutkuje tym, że czytamy wolniej. </div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Żyjemy w powierzchownych czasach. W dobrym tonie jest być ubranym w markowe ciuchy czy mieć sylwetkę modela/modelki. To widać gołym okiem. Na siłowniach w styczniu widać masy ludzi realizujących swoje noworoczne postanowienia. Dziś usłyszałem o innym postanowieniu… na siłownię chodzi się teraz realizować „projekt plaża” – aby dobrze wyglądać na plaży – bez koszulki czy w bikini. </div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Starożytni filozofowie mieli rację, że należy rozwijać się harmonijnie – ciało i umysł. Ostatnio na 365*1% sporo jest o treningach więc dziś o ostrzeniu umysłu. Po studiach na jakiś wakacjach wpadła mi w ręce książka Harlana Cobena (nie pamiętam już tytułu bo sporo ich przeczytałem od czasu tych wakacji). Usiadłem do niej rano … i moja ówczesna partnerka miała spore wyzwanie aby odciągnąć mnie od niej do posiłku czy innych aktywności. Nie odpuściłem, póki nie skończyłem. </div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Skoro jestem w stanie znaleźć czas na siłownie, na ugotowanie posiłków aby utrzymać swoje ciało w jakiś tam normach to również i o umysł można zadbać. Właściwie w każdym pomieszczeniu w moim domu jest coś do czytania – od gazet do czytania przy porannej toalecie po książki do czytania przed snem. Raz w tygodniu robię sobie 2 godziny poświęcone tylko i wyłączeni na ostrzenie umysłu – czytam i nic mi w tym nie przeszkadza. 2 godziny w tygodniu to ponad 104 godziny rocznie – poświęcone tylko na czytanie – mocno zawyżam średnią krajową. Do tego na ipadzie czy ipponie mam zawsze coś do czytania – na wypadek jakiejś kolejki, czy chwili gdy można się tym zając. Nie przepadam za czytaniem na ipadzie, ale jak książka wciąga to czytnik nie jest istotny. Jakiś czas temu odkryłem kolejną cudowną rzecz – audiobooki. Zamiast słuchać w drodze do pracy wiadomości czy muzyki włączam książkę. Tak sobie przypomniałem ostatnio „Dżumę” Alberta Camus. Audiobooki są dobre do słuchania książek, której już się kiedyś czytało – mogę przerwać w dowolnym momencie i wrócić do tego. Pewne książki zbyt mocno trzymają w napięciu aby ich słuchać. Zwłaszcza jadąc autem – może to grozić wypadkiem ;) średnio godzinę dziennie spędzam w aucie- to extra godzina na czytanie / słuchanie. Wspominałem o siłowni… moje treningi przeważnie kończy 30 minutowa sesja cardio. Ktoś umieścił w orbitrekach czy na bieżniach monitory z TV… czasem na szczęście mają też podkładki na książki. O ile przy ćwiczeniach słucham energetycznej muzyki to do Cario dobra książka nie jest zła.</div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
Szkoda, że czytanie książek nie jest takie trendy jak bycie „fit” – wystarczy spojrzeć ile jest fanpage`y o motywacji do treningów czy popularyzujących zdrowy tryb życia a jak niewiele o czytaniu. Ja mam swoje 2 godziny w tygodniu tylko na czytanie a dodatkowo planuje się wybrać na kurs szybkiego czytania aby czytać więcej i szybciej. Jeśli nie zachęciłem Ciebie czytelniku do czytania może zrobi to nasz były premier Józef Oleksy</div>
<div style="padding: 0px;">
<br /></div>
<div style="padding: 0px;">
„Teraz ze mną na solo nie wygrasz. Ja bardzo dużo czytam, odświeżam umysł i kurwa będę jak brzytwa.”</div>
<br />
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-51699347315316864332013-02-02T21:49:00.001+01:002013-02-02T21:49:05.412+01:00Fall seven times... get up eight<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Jest taka kapela jak Lifehouse. Całkiem przyjemne pop-rockowe granie. Jedną z płyt nazwali „Stanley Climbfall” – w którymś z wywiadów z nimi przeczytałem, że chodziło im o naturalny cykl Stand-Climb-Fall. Jako dziewiętnastolatek jeszcze niewiele o tym wiedziałem. Stać (wytrzymać), wspiąć się i upaść. i tak w kółko. Niezły bezsens. Jedenaście lat później bogatszy o wiele doświadczeń i kilkadziesiąt siwych włosów na głowie widzę że coś w tym jest. Dziś zgodnie z zapowiedzią z fejsa będzie o ostatnim (a może pierwszym) etapie. O upadaniu.</span><br />
<br />
<br />
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
To jedna z moich ulubionych scen z Batman Begins http://www.youtube.com/watch?v=kTWjtnKv4vE.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Chcę wierzyć w to, że będę potrafił być takim rodzicem, który umie przygotować dziecko na trudy życia i wyciągać z tego nauczki.</span></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Upadek – czym może być ? Brzmi trochę patetycznie – no cóż – ja lubię patos w dobrym stylu (cała Nolanowska trylogia o Mrocznym Rycerzu taka jest) i duże słowa. Upadek – to może być utrata pracy, niewypał biznesowy, kiepski związek, zawiedzenie się na kimś lecz również nieco prozaiczne rzeczy. Ja np. dużym wysiłkiem i zaangażowaniem osiągnąłem jakiś czas temu dobrą formę i kondycję fizyczną a potem się z pewnych względów zapuściłem i wskaźnik „Body Fat %” wrócił do złych poziomów (no może nie złych, ale w górne granice normy;). Wkurzyłem się na siebie i teraz znowu muszę, wróć, <strong>chcę</strong> się zaangażować i odzyskać formę.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Każdy upadek boli – mniej lub bardziej ale boli. Wierze w „krew, pot i łzy” i warto do tego się przyzwyczajać od małego (dzieci nie planuje wychowywać w duchu „This is Sparta” ;)) </span></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
No dobra – upadamy i co dalej? Krok pierwszy – <strong>ból</strong>. Trzeba go poczuć. Nie zagłuszać, nie spychać tylko poczuć i zapamiętać. Jedno z zaleceń terapii Gestalt brzmi „Poddawaj się nieprzyjemności i bólowi dokładnie tak samo jak przyjemności. Nie ograniczaj swojej świadomości”. Prawda jest taka że jeżeli chcemy czegoś uniknąć w przyszłości musimy wiedzieć dlaczego ? Bo to boli. Nie wierzyłem kiedyś mamie w to, że trzeba myć zęby – to takie nudne przecież jest. Ale wolę nudę niż ból borowania.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Ok. uświadomiłem sobie, ze mnie zabolało. Teraz ta najtrudniejsza część – trzeba <strong>postanowić </strong>co z tym fantem zrobić. Czy w ogóle robić… bo jest przecież ciężko i niekomfortowo – tak mnie boli, że nie chcę nic robić. Bo jak coś zacznę robić to może się przecież znowu nie udać – czyż nie ? Jasne, że tak. Stand,Climb,Fall,Stand,Climb,Fall…</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Kiedyś miałem kiepskie wyniki sprzedażowe i byłem mega zniechęcony do tego co i jak robiłem (albo czego nie robiłem). W trakcie cotygodniowej zjebki od szefa usłyszałem z jego ust coś bardzo mądrego i trafnie mnie wtedy określającego:</span></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<em style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">„Ty jesteś jak dziecko co się przewróciło przy zabawie i rozwaliło sobie kolano. Tylko zamiast coś naprawić czy zakleić plastrem i pozwolić się zagoić Ty dłubiesz w nim i rozdrapujesz… a to Ci kurwa nie pomaga !”</em></div>
<div>
<em style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></em></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Dobrze jest mieć kogoś obok siebie, kto da nam </span><strong style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">impuls do działania. </strong><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Mnie powyższy kopniak w tyłek od szefa wytrącił z letargu i zacząłem działać - zmieniać się.</span></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Z postanowieniami jest ten problem, że czasem ciężko w nich wytrwać. Zacząłem coś robić ale czy skończę czy wytrwam ? Tutaj pomagają <strong>emocje</strong>. Pamiętam jak się dobrze czułem gdy byłem szczuplejszy. Pisałem kiedyś o emocjach – dobrych i złych. Mógłbym mieć żal do siebie, że zmarnowałem efekty trzech miesięcy ciężkiej pracy. Tylko, że żal rozleniwia – nie mobilizuje do działania. Wkurzyłem się na siebie i to wkurzenie dodaje mi sił i motywacji. Na tyle, na ile potrafię zarządzam swoimi emocjami aby mnie wspierały w moim działaniu.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
<strong>Nauczka </strong>– z każdego upadku warto ją wyciągnąć. Wiem już dlaczego drugim razem nie odpuszczę ćwiczeń – by się nie czuć tak jak niedawno – by uniknąć tego bólu i złych, demobilizujących emocji. W ciągu trzydziestu lat życia upadłem wiele razy. Z perspektywy czasu jak większość z tych upadków nazywam lekcjami – mniej lub bardziej kosztownymi ale lekcjami. „Never a failure – always a lesson” – dokładnie tak.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
Nie jest sztuką przeżyć życie mając wszystko podane na tacy albo nie robiąc nic. Patrzymy często na kogoś i myślimy – ten gość to musi mieć klawe życie. Idzie do pracy na kilka godzin i ma z tego XX tysięcy złotych miesięcznie. Pięknie, łatwo i przyjemnie. To, czego nie widać to ile razy trzeba było się pomylić, coś spieprzyć i wyciągnąć wnioski aby znaleźć się w miejscu, w którym się jest. Samuel Beckett napisał kiedyś „Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail Better”. Święta racja !</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Upadki, porażki są niezbędne aby się rozwijać. Nie można tylko przestać próbować. Próbować ćwiczyć, być lepszym biznesmenem, mieć lepszy związek, być szczęśliwym etc. Dla mnie miarą człowieka jest to ile razy coś mu nie wyszło a dalej próbuje. To pokazuje hart ducha i determinacje. W naszej kulturze "sukcesu" chwalimy się swoimi osiągnięciami sukcesami. Porażka jest czymś wsydliwym. Dwóch kumpli przy piwie raczej będzie się przechwalało kto jest większym samcem alfa i kto ma większe jądra niż tym co im nie wyszło. A taki choćby Rocky Balboa ? Prawie każdy film o nim zaczyna się od jakiejś "porażki" a potem widzimy jak w pocie czoła haruje, trenuje i na końcu wygrywa. Nie ma co się wstydzić swoich upadków. W pełni słodycz sukcesu można docenić tylko gdy zna się gorycz porażki.</span></div>
<div>
<span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px; padding: 0px;">
„Why do we fall master Bruce ? So we can learn how to pick ourselves up”… jeszcze nie raz coś schrzanię w swoim życiu – jestem tego pewien. Zaprzyjaźniłem się nawet w pewien sposób z fazą „fall” bo po niej następuje ekscytująca „climb”. A skąd wziąć siły do tej wspinaczki – to już temat na zupełnie inny wpis…</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 19.5px;"><br /></span></div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-6081985179424161852013-01-04T23:05:00.001+01:002013-01-04T23:06:36.953+01:00Kilka aplikacji bez których ciężko mi żyć<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
Sam się sobie dziwię, że dopiero teraz o tym piszę. Jestem gadżeciażem. Kiedyś pracowałem w IT więc kręcą mnie te różne zabawki i zabaweczki.
Dziś kilka przemyśleń odnośnie przydatnych aplikacji.
<br>
<br>
Google Chrome – najfajniejsza moim zdaniem przeglądarka – masa pluginów i opcja synchronizacji. Logujesz się na swoje konto Google`owe i masz wszystkie swoje zakładki i hasła. Dodatkowo jest już wersja na ipada i iphone – pamięta przeglądane strony i zakładki – bomba !
<br>
<br>
Evernote – notatnik do zapisywania różnych pomysłów. Synchronizacja z wersją ipad i iphone. Mi wystarcza wersja podstawowa ale jest też Premium. Dzięki możliwości tagowania notatek i nagrywania notatek głosowych żadna myśl już nam nie ucieknie.
<br>
<br>
Remember The Milk – od kiedy stosuje GTD (lub jego uproszczone wersje) – jedna z moich najważniejszych aplikacji – wszystkie moje listy zadań. Gdy tylko wpada mi coś nowego do zrobienia – zapisuje to w RTM – i nie musze się martwić czy o wszystkim pamiętam
<br>
<br>
WhatsApp / Skype – jestem mocno „cost sensitive” dlatego jak mogę z kimś korespondować w czasie rzeczywistym bez ponoszenia extra kosztów to bardzo mi się taka opcja podoba – i nie muszę być zalogowany na fejsowym chacie, który jest strasznym pożeraczem czasu
<br>
<br>
Read it later (teraz Pocket) – plugin do Chrome i appka na iphone / ipad. Często ktoś podsyła jakiś link, ciekawy artykuł, który można spokojnie przeczytać w „wolnej chwili” – w kolejce do kasy czy w autobusie. Z tą aplikacją na moim telefonie/ipadzie zawsze mam co czytać
<br>
<br>
Shazam – jak często słyszałeś coś w radio, potem nuciłeś i pamiętałeś tylko kilka wyrazów z piosenki ? teraz wystarczy kliknąć 3 razy i po chwili wiesz jak nazywa się kawałek który słyszysz w radio czy na imprezie – mega sprawa !
<br>
<br>
moBilet/mobiparking – koniec z płaceniem w parkomatach i kupowaniem biletów ZTM u kierowcy – zasilasz konto i z niego korzystasz kiedy trzeba.
<br>
<br>
Sleep Cycle – od kiedy przeczytałem „Sztuka spania i wstawania” staram się dostosować do rytmu snu. Ta aplikacja na telefon bardzo fajnie działa i budzi w odpowiednim momencie.
<br>
<br>
The Quiet Place – raz dziennie warto sobie to odpalić w pracy … i się po prostu zrelaksować – bo do tego służy ta aplikacja
<br>
<br>
TED – nie chodzi o ten film z Misiakiem co pali zioło ale konferencje TEDex. Aplikacja na ipada. Idealnie dobiera filmy wedle różnych kryteriów (czas, temat, etc) – stosowana przeważnie do oglądania czegoś przy goleniu lub gotowaniu
<br>
<br>
Simple mind+ - aplikacja na ipada do rysowania map myśli. Nic dodać nic ująć. Fajna i darmowa
<br>
<br>
Dropbox, Box.net, Sugarsync – czyli pliki w chmurze. Każda do czego innego. Dropbox do współdzielenia plików ze znajomymi, box do backupu (50GB za free) a Sugarsync do synchronizacji między laptopem służbowym a domowym PC.
<br>
<br>
Jakdojade.pl - idealne na planowanie dojazdów w mieście.
<br>
<br>
Dzięki tym applikacjom życie może stać się łatwiejsze - Wy jakieś polecacie ?
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-65788268547540676422012-12-30T19:05:00.000+01:002012-12-30T19:05:44.386+01:00Rok z 365*1%<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Kilka rzeczy się zmieniło w moim życiu w ciągu ostatniego roku </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Zarządzanie czasem i wdrożenie „Getting Things Done”
(dzięki Grzeogrz !)</div>
<div class="MsoNormal">
- Toastmasters i BNI – umiejętność przemawiania oraz „umiejętności
przywódczo-organizacyjnych)</div>
<div class="MsoNormal">
- Siłownia z trenerem personalnym – zupełnie inna jakość
treningu</div>
<div class="MsoNormal">
- Spontaniczność – nawet teraz piszę ze spontanicznego wyjazdu
– nieracjonalnego ekonomicznie i pod kilkoma innymi względami. Dzięki moim przyjaciołom
w tym roku kilkakrotnie spontanicznie wyrwałem się z Warszawy w parę fajnych
miejsc z fajnymi ludźmi. Spontaniczność zaczęła objawiać się nie tylko w sprawach
wyjazdowych. I dobrze się sprawdza.</div>
<div class="MsoNormal">
- Śpiewanie – tak, zacząłem śpiewać. Oczywiście nie chodzi o
umiejętności wokalne ale o to, że nie krępuje się już śpiewać w (dobrym)
towarzystwie – jak jadę autem czy jestem pod prysznicem ( tu ciężej o
towarzystwo)</div>
<div class="MsoNormal">
- Pisanie – ten blog i kilka innych rzeczy, sprawia że
zaprzyjaźniam się z pisaniem. Co najmniej strona dziennie to minimum</div>
<div class="MsoNormal">
- Tatuaż. Zrobiłem sobie pierwszy, zaraz zrobię drugi i
jakoś nie przeraża mnie już nieodwracalność tego procesu</div>
<div class="MsoNormal">
- Stawianie granic. I tyle w tym temacie</div>
<div class="MsoNormal">
- Otwarta komunikacja</div>
<div class="MsoNormal">
- Asertywność</div>
<div class="MsoNormal">
Oczywiście nie wszystko się udało, nie wszędzie osiągnąłem
takie efekty jak zakładałem. </div>
<div class="MsoNormal">
Mam jakieś założenia na nowy rok (joga, Buddyzm, miesiąc „oczyszczenia”).
Niezależnie od tego jak wyszedł ten rok, jakie plany zrealizowałem… wystarczy
mi odpowiedzieć na pytanie… czy jestem lepszym człowiekiem niż rok temu… na pewno…
i o to chodzi w tym projekcie. Za rok będę mógł sobie odpowiedzieć to samo !</div>
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-4871809673844063472012-12-11T15:13:00.004+01:002012-12-11T15:15:12.418+01:00Jesteś tym, co jesz...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
Znacie to powiedzenie powtarzane, przez dietetyków, trenerów osobistych i ludzi co starają się zrzucić kilka(naście/dziesiąt) zbędnych kilogramów – <b>„Jesteś tym, co jesz”.</b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4bL581431o23dp3oD6Zdpm2_NoREsqHXoF7DN3UsAycgqtepPmRSLu9nkkSnyrA86Hk5ImUk__N6BfyqREReBC00oYvC3NFITIpEv8ILefw3XlF6WOAy9Lqz1SSykHS23jGaTaSZVc60/s1600/nuts.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4bL581431o23dp3oD6Zdpm2_NoREsqHXoF7DN3UsAycgqtepPmRSLu9nkkSnyrA86Hk5ImUk__N6BfyqREReBC00oYvC3NFITIpEv8ILefw3XlF6WOAy9Lqz1SSykHS23jGaTaSZVc60/s320/nuts.jpg" width="216" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
Pewien mój znajomy użył kiedyś w rozmowie określenia „intelektualny tłuszcz” (Pozdro M&M`s ;)</div>
<div class="MsoNormal">
Tak jak tłuszcz na ciele spalamy w kuchni i na siłowni podobnie jest z tłuszczem "inteletkualnym" - jego też warto spalać - i przekuwać na mięśnie.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Jako społeczeństwo obrośliśmy różnymi przekonaniami:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- Bogaty - na pewno się nakradł, przecież pierwszy milion trzeba ukraść</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
- ładna dziewczyna na wysokim stanowisku – na pewno musiała dać dupy prezesowi</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Znacie na pewno i inne przykłady… ja też znam … pewnie w mojej głowie nadal trochę siedzi.</div>
<div class="MsoNormal">
Budda powiadał „Nasza świadomość jest naszym wszystkim. Jesteście tym, o czym myślicie”. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Skoro aby mieć szczupłą i wysportowaną sylwetkę spędzamy godziny na siłowni lub na powietrzu i jemy rozsądnie to co zrobić aby spalić „tłuszcz intelektualny” ? Trzeba dobrze karmić swoje myśli i ducha.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
kiedyś moim rytuałem było oglądanie wiadomości. Dokładniej „Faktów” o 19:00 oraz „Wiadomości” o 19:30. Lubiłem mieć spojrzenie na sprawę z dwóch źródeł. I tak przez godzinę słuchałem co złego dzieje się na świecie, w gospodarce i co znowu wymyślili nasi politykierzy. Godzina przed TV … z której nie wynikało nic dobrego. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Od roku nie oglądam wiadomości. Ba – nawet na portalach internetowych nie zaglądam na sekcję poświęcone polityce. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Jaki wpływ na moje życie ma to czy brzoza była pancerna, czy trotyl, czy wygrał Obama czy ten drugi… </div>
<div>
Na poziom mojego szczęścia ma wpływ ale niewielki. Tak więc telewizor służy mi tylko do oglądania filmów, które sam sobie wybieram.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
W 2007 roku byłem na konferencji poświęconej komunikacji wewnętrznej w firmach. Na prezentacji prelegent pokazywał liczby ile komunikatów (to była bardzo duża liczba - idąca w tysiące) zalewa nas codziennie z różnych źródeł. Jak się w tym wszystkim odnaleźć i ogarnąć? </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Przede wszystkim zadać sobie jedno pytanie. <span style="color: red;">"W jakim stopniu mnie to rozwija ?"</span><br />
<br />
Czy kolejna godzina spędzona na Pudelku sprawi, że moje życie będzie lepsze ?</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Tak jak nie jemy „junk food” w McDonaldsie czy KFC tak wyrzućmy ze swojego intelektualnego „jadłospisu” to, co nas nie rozwija. Oczywiście raz na jakiś czas każdy lubi zgrzeszyć i zjeść coś tuczącego - tak samo można się odmóżdżyć gdy tego potrzeba - lecz z rozwagą i umiarem.</div>
</div>
<div>
<div>
Moja „dieta” wygląda głównie tak":</div>
<div>
<br /></div>
<div>
- podręczna biblioteczka filmów na każdy nastrój – są takie filmy które zawsze napełniają optymizmem – „Amelia”, „W pogoni za szczęściem”, „Skazani na Shawshank”, „The Bucket List” czy wiele wiele innych.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
- Video w Internecie – nie ma chyba dnia abym nie obejrzał jakiegoś inspirującego filmu na YT – głównie WWW.odwazsiezyc.eu czy WWW.tedxtalks.ted.com. TED ma osobną aplikację na ipada – idealne do oglądania przy goleniu się ;)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
- muzyka – od kiedy pamiętam zawsze mam przy sobie jakiś sprzęt grający – walkman, discman, minidisc, mp3, ipod czy coś innego. Muzyka towarzyszy mi prawie wszędzie… jakiś czas temu odkryłem audiobooki </div>
<div>
<br /></div>
<div>
– w kuchni, pod prysznicem, przy gotowaniu czy sprzątaniu – coraz częściej zastępują mi słuchanie muzyki. Nie wkurzam się już na korki – mam czas posłuchać książek :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
- inspirujące plakaty, cytaty … Ci co byli u mnie w domu znają Clinta Eastwooda na mojej lodówce i Rockyego i Bruce`a Lee z mojej sypialni (kurde – jak to brzmi ;P).</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ktoś może powiedzieć – „co z Tobą jest nie tak? Musisz się specjalnie programować tym pozytywnym bullshitem?” … yep – wolę się świadomie pozytywnie programować niż nieświadomie zaśmiecać sobie głowę badziewiem.</div>
<div>
</div>
<div>
P.S. – na fejsie polecam to <a href="https://www.facebook.com/thequietplaceproject?fref=ts">https://www.facebook.com/thequietplaceproject?fref=ts</a></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<br /></div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-317681513596186982012-12-09T12:59:00.000+01:002012-12-09T12:59:09.922+01:00Gestalt <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
„Ja robię swoje i ty robisz swoje.<br />
Ja nie jestem na świecie po to,<br />
żeby spełniać twoje oczekiwania,<br />
a ty nie masz obowiązku spełniania<br />
moich oczekiwań.<br />
Ty jesteś ty, a ja jestem ja.<br />
Jeśli się spotkamy - to wspaniale.<br />
Jeśli nie - to trudno.”<br />
Fritz Perls<br />
<br />
<br />
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-29866942294379110532012-12-02T20:18:00.001+01:002012-12-02T20:18:06.043+01:00Siła "słabych" więzi...czyli ucieczka z Matrixa<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Plugin do przeglądarki x 2, plugin do gmaila, appka na Blackberry, appka na iphone x2 (messenger i podstawowa), do tego appka na ipadzie... Matrix nie wypuszcza tak łatwo :)<br /><br />Wczoraj byłem z przyjacielem w Willa Matrix - bardzo fajne miejsce... zainspirowało mnie do tego aby się od Matrixa odciąć. Dzięki Facebookowi poznałem sporo osób (o tym można by niezłą powieść napisać :), podtrzymuje relacje ( siła słabych więzi), wiem co dzieje się u znajomych ... heh - i co z tego skoro wolę się z tymi znajomymi spotkać na kawę, nowo poznane osoby też poznać osobiście (co prawda przeważnie po krótszej lub dłuższej wymianie zdań). Niedawno sobie wstawiłem taki plugin do Chrome`a który zlicza czas spędzony na każdej ze stron... przy Facebooku stanowczo za dużo tego wychodziło. Zainstalowałem web blockera - w pracy nie wchodzę na Fejsa- chyba że z komórki jak akurat robię coś przy okazji i nie rozprasza mnie to za mocno - przynajmniej tak to sobie tłumaczyłem. Lecz często było tak, że wracałem do domu, odpalałem fejsa i godzina albo dwie znikały nie wiadomo gdzie. Znajomi się śmieją, że jestem uzależniony - że nawet na wakacjach się check-inuje (nie wiem czy już jest taki czasownik) i wrzucam fotki No cóż - ten fejs daje mi też rzeczy o których tu nie piszę (bo to temat na inną notkę). W każdym razie wczoraj wpadłem na pomysł, który już kiedyś miałem i kiedyś zrealizowałem. Rok temu na tydzień wyłączyłem się z fejsa - aby udowodnić sobie, że potrafię. Tak - czasem tak mam, że lubię sobie (a może innym - kto wie) udowadniać, że potrafię, że dam radę. Tak stało się i dziś. Wylogowałem się - to dziwny okres w moim życiu (heh - wiem, wiem - oklepany tekst :) i muszę się... wróć ... chcę się skoncentrować na tym co ważne. Wierze, że nic istotnego mnie nie ominie. Bo przecież jak będzie jakaś fajna impreza to po mnie zadzwonią. Jak coś ważnego się wydarzy to też mi ktoś o tym powie, prawda ? Rok temu postanowiłem odciąć się na tydzień. Teraz nie stawiam sobie żadnego celu - zobaczymy jak będzie - może to będzie tydzień, może dwa, może trzy... a może już w piątek stwierdzę, że udowodniłem sobie to, co chciałem udowodnić. Jedno jest pewne - będę miał więcej czasu na ważne rzeczy i sprawdzę ile osób zagląda tu ze źródeł innych niż FB. Co by nie mówić to jest to świetny nośnik do tego, co chcę uczynić za pomocą projektu 365*1%<br />
<br />
Tylko jak ja wrzucę na fejsa informację o tym, że się właśnie z niego wylogowałem ? :) ot paradoks.</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6059985251222137488.post-23162691038685128972012-11-26T08:43:00.001+01:002012-11-26T08:43:45.995+01:00Dobra nuta na poniedziałek :)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Są takie kawałki, które napędzają do działania - to jeden z nich<br />
<br />
<br />
"You can`t expect to reach the top with out a little climbing" - czyż nie ?:)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/Kb9HACLDTwk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
</div>
Cerberhttp://www.blogger.com/profile/10916608235545095480noreply@blogger.com0